Het creatieve brein versus het concurrerende en innovatie

In deze blog wil ik dit keer geen harde cijfers of feiten laten zien maar de wereld van de dagelijkse beslommeringen loslaten. Namelijk door de wereld vanuit een andere bril te bekijken. Waarom het zinvol is om meer in de wereld van het creatieve brein te denken en minder in het concurrerende. Ik besef me dat deze blog een doordenker is en misschien niet direct het kwartje valt.

In de wereld van het concurrerende brein heerst schaarsheid. Omdat de bronnen om ons heen beperkt zijn moeten we concurreren en vechten. We vechten om hogerop binnen een organisatie te komen en we vechten met andere bedrijven om meer marktaandeel te krijgen. In de wereld van het concurrerende brein regeert de angst en is de horizon zeer beperkt. Omdat de middelen beperkt zijn
is het brein angstig zodra de omzet terugloopt. Immers de koek wordt steeds kleiner. Het vecht of vlucht scenario komt om de hoek kijken.Het gevolg is dat in dit type organisaties waar dit denken regeert innovatie vaak stopgezet wordt in tijden van crisis. Omdat de middelen beperkt zijn moet je bezuinigen als de omzet terugloopt. Maar is dit wel zo logisch?

Dit is ons oerbrein wat praat en denkt in termen van vluchten of vechten. Maar de mens heeft gelukkig ook een creatief brein. Denk aan de schilder en de ondernemer. De schilder creëert een schilderij wat eerder niet bestond, uit niets creëert hij iets. De ondernemer boort een nieuwe markt aan en creëert uit niets, iets. In de wereld van het creatieve brein zijn de mogelijkheden onbeperkt. In elke woestijn is water te vinden en er is dus altijd een oplossing voor het probleem. Het is dus ook niet erg als aan de ene kant er geld uit het bedrijf stroomt omdat er altijd aan de andere kant weer geld binnenstroomt. Gaat het ene venster dicht, dan gaat er elders wel weer een andere open. Kortom de prijs die u moet betalen om meer te denken volgens het creatieve brein is om vertrouwen te hebben. Vertrouwen en los te laten. Succesvolle ondernemers doen dit ook en begrijpen dat je eerst moet investeren (dus loslaten) om later weer een bron van inkomsten te krijgen.

In de wereld van het creatieve brein heeft het dus wel zin om te blijven investeren in innovatie. Het concurrerende brein blijft ook meer in een Red Ocean strategie hangen waarin er gestreden wordt
om marktaandeel. Het creatieve ziet oplossingen in een Blue Ocean strategie. Waarom geef ik dit verschil aan? Natuurlijk wordt er in de meeste organisaties nagedacht over oplossingen als de omzet terugloopt. En in goede tijden wordt ook wel nagedacht over innovatie. En je moet natuurlijk als het geld terugloopt wel met je beide benen op de grond blijven. Dus voorkomen dat je failliet gaat. Maar waar ik op doel is een fundamenteel andere kijk op de realiteit. Namelijk door de ene bril heeft het bedrijf vertrouwen in een goede afloop en is daardoor ook bereid buiten gebaande paden te gaan. Door de andere bril regeert de angst, een tunnelvisie en is een organisatie lamgeslagen. Welk brein denkt u dat er regeert in de meeste organisaties? En welk brein maakt de meeste kans om te overleven op lange termijn denkt u?