Tiny Riot Does SXSW: Wrap Up

WRAP UP:

We hadden nog een paar duizend dingen op de wenslijst staan maar het is voor ons tijd om Austin te verlaten. We sluiten af met biertjes op het zonnige terras van The Dogwood, waar digitale society SoDA een van de vele industry borrels organiseert. Nog een keer langs de In N Out en dan is het tijd om de balans op te maken.

SXSW, Austin, Texas, alles! Valt er iets zinnigs te zeggen over de vijf dagen en meer dan twintig sessies die we bezocht hebben? Ja! Een paar dingen eigenlijk wel.

BOTS
Het onbedoelde, centrale thema van heel Interactive SXSW is waarschijnlijk redelijk goed samen te vatten als BOTS. Inside Bots, We sued you for bots, the chatty marketer, the conversational economy en bot meet up’s. Hier is duidelijk een hele nieuwe industrie ontstaan. Mensen gebruiken massaal messaging platforms en dat betekent dat merken uit moeten vogelen hoe ze gaan communiceren met mensen in een messaging omgeving. Als onze media aandacht zich grotendeels richt op messaging structuren dan kan dat heel veel impact hebben op bijvoorbeeld adverteren. Ook voor het distribueren van de video formats en content die we bij Tiny Riot maken zal dit nieuwe mogelijkheden bieden. 

Alles wordt live
Naast de bots hebben we eigenlijk twee belangrijke ontwikkelingen gezien in video. Aan de ene kant van het spectrum wordt alles LIVE, in de VS momenteel vooral Facebook Live of Snapchat. Live is direct, echt en goedkoop. Het is opmerkelijk hoe vaak sprekers het hadden over de snelheid, het gemak en de echtheid van LIVE video. 'One Man Bands’, zo noemde Acosta van de New York Times de nieuwe journalisten die uitgerust met simpele gear op pad gaan om live nieuws te verslaan en daarbij het publiek een actieve rol geven. Door datzelfde publiek zo direct te betrekken bij het vergaren van nieuwsfeiten wordt de transparantie vergroot en dat helpt de betrouwbaarheid weer. Ook de Food Chefs en GIF Journalists hadden het over met simpele middelen (meestal een smartphone) directe interactie ontlokken die zo transparant is dat het niveau van wat wordt gedaan hoog moet zijn om te kunnen compenseren voor het niet hebben van professionele camera mensen, editors en wat al niet meer. 

Zelf publiceren
Aan de andere kant van het spectrum zien we dat merken een steeds grotere behoefte krijgen om verhalen te vertellen, zelf publiceren. Door de druk op advertentiemarkt met teruglopende kijktijd op TV, sterke groei in on-demand en het massaal advertenties blokken beginnen meer merken te kijken naar andere manieren om een directe relatie met hun publiek te houden. Van een stichting voor Amerikaanse natuurparken die experimenteren met outdoor beleving door Virtual Reality naar internetbedrijven die filmmakers vragen een full length documentaire voor ze te regisseren. Van branded content naar sponsored entertainment. Merken als Vice, Vox en TasteMade zetten de toon: de publiceren een grote hoeveelheid video en leren uit de analytics waar mensen wel en niet naar willen kijken. Die kennis geeft ze een grote voorsprong op iedereen die dat niet doet. Want weten wie je publiek is en wat ze belangrijk vinden was nog nooit zo makkelijk!

En dan te bedenken wat we allemaal niet hebben gezien: Preacher’s Garth Ennis, David Lynch en de Snapchat vending machine om maar wat te noemen. Ook zullen we de Rainey Street’s biertjes, burgers, taco’s en de algehele Southern Hospitality missen. SXSW is fantastic!