‘Niet-nieuws.’ Het lijkt een beetje te horen bij komkommertijd. Kabinet wankelt niet, visstand niet gedaald, advertentie-uitgaven niet gestegen. Niet-nieuws is meestal dan ook geen nieuws. Maar wanneer een bedrijf verklaart niet te koop te staan, doet dat toch denken aan een kind dat zegt geen snoepje uit de pot te hebben gepakt.
De verklaring van de uitgever van de NYT, Arthur Sulzberger Jr., moet geplaatst worden in een voor het Amerikaanse dagbladenlandschap wel zeer turbulente week. Zowel The Boston Globe (eerst ook van New York Times Company) als The Washington Post veranderden van eigenaar. De NYT is nu de laatste grote krant in de States, waar een familiebedrijf achter staat.
Borstklopperitis
De verklaring werd naar buiten gebracht, kort nadat Sulzberger een beraad achter gesloten deuren had gehouden met leden van zijn familie. ‘De krant staat niet te koop’, was niet de enige boodschap. Benadrukt werd dat de krant een gezonde toekomst voor zich heeft, onder andere door investeringen in video, betaalde producten en merkextensies. Bovendien werden de kwaliteiten van hoofdredacteur Jill Abramson en opiniechef Andy Rosenthal geroemd. De familie spreekt het commitment uit om The Times naar een ‘global’ en ‘digital’ toekomst te leiden.
Colijntje
De vraag is, waarom zou Sulzberger zulke geruststellende dingen zeggen als er niets aan de hand is? ‘U kunt rustig gaan slapen?’ Paul Disco, Docent Media, Informatie en Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam, denkt dat de boodschap vooral bedoeld zal zijn voor banken en aandeelhouders. Want die hebben bij elkaar 1,3 miljard dollar uitstaan bij het bedrijf.
Disco: ‘Dat geld is hard nodig voor de genoemde investeringen. De aandeelhouders kunnen de familie niet dwingen tot verkoop: ze hebben geen aandelen met echte zeggenschap, de familie bezit de ‘echte’ Class-B aandelen.’
Worst
Disco vermoedt dat het de lezers van The New York Times worst zal wezen wie de aandelen bezit. Maar een ding is volgens hem zeker: ‘Het familiebedrijf keert al sinds 2008 geen dividend meer uit, maar steekt geld in de transformatie van de uitgeverij. Daar hebben lezers én adverteerders toch het meeste aan. En daar plukt een investeerder uiteindelijk ook de vruchten van.’
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!