Dit zijn de keiharde Brexit-lessen in communicatie voor de Nederlandse politiek

Wees kristalhelder over de concrete gevolgen van besluiten in Brussel. Anders krijgen Wilders en zijn geestverwanten nóg meer wind in de zeilen.

De Britse aftocht dwingt de Nederlandse politiek tot een grondige verandering van haar aanpak van de communicatie. Voortaan dient bij elke maatregel kristalhelder te worden gemaakt welke personen of groepen, organisaties of ondernemingen daar baat bij hebben. Of door getroffen zullen worden. En in welke mate precies. En of zij, en hoe en wanneer, enige compensatie of anderszins ondersteuning mogen verwachten. Zodat geen totaal verkeerde percepties gaan ontstaan als: ‘er wordt niet naar ons geluisterd’, ‘dat duistere Brussel bepaalt ons lot’, ‘we raken onze eigenheid als land kwijt’.

Is er dan nu soms géén transparantie? Zie ‘de bejaarden’, ‘de laagstbetaalden’, ‘de gemeenten’, de koopkrachtplaatjes; enzovoorts enzoverder. Helder toch ? Dus wat zeur je dan?

Nee, de heldere aanpak die ik bepleit, gebeurt nu juist niet. Met catastrofale gevolgen voor het vertrouwen in ‘de’ politiek.

Voorbeeld 1: Ongerust gemáákte Nederlanders

Als je hier zomaar tienduizenden migranten het land binnen laat strompelen, zonder enige voorbereiding, zonder enige verklaring tot hoe ver die masssaliteit mag reiken, zonder gemeenten te hulp te schieten, eerdere afspraken met overrrompelde kleinere gemeenten negerend, dan ben je als hoogste leiding van dit land volkomen verkeerd bezig. Dan is je geloofwaardigheid per definitie verdwenen. Dan zijn de Nederlanders effectief ongerust gemáákt. Want die vragen zich af: hoe moet dat met de waarde van mijn huis als hier een azc komt; hoe moet dat met de overvolle klas van mijn kinderen als daar kindjes bijkomen die de taal nog niet eens kennen; waar halen we al die woningen vandaan? Etc., etc.

Voorbeeld 2: Omzetderving van 100 miljoen euro

Als je Rusland gaat boycotten vanwege de bezetting van de Krim, wat de hele EU inclusief Nederland (op zich begrijpelijk en verdedigbaar) deed, dan weet je dat Rusland gaat terugslaan. Dan heeft zo’n repressaille een moordend effect op de betreffende Nederlandse exporteurs. Ik ken een exporteur van groenten en fruit die van de ene dag op de andere zijn jaarlijkse omzet van 100 miljoen euro naar Rusland zag wegvallen. Honderd miljoen! Heeft die man een telefoontje gehad van Rutte dat hij gaat helpen waar hij maar kan? Welnee.

Welk signaal geef je met dat zwijgen af? Dat jij als ondernemer en werkgever kunt barsten. We zijn nu even druk met politiek, in dat door velen verwenste Brussel.

Voorbeeld 3: Gemeenten opgezadeld met vragen

Als je de gemeenten opzadelt met het sluiten van verzorgingstehuizen, of concurrerende thuiszorg, met een stevige budgetkorting erbij, zonder dat ook maar iemand weet hóe dat geregeld moet worden, dan sméék je als centrale overheid, als politieke partijen, om onzekerheid, angst, schrijnende gevallen, en steriele spoeddebatten in de Tweede Kamer. Dat is nóg fnuikender voor je geloofwaardigheid dan een verkiezingsbelofte niet (kunnen) waarmaken.

Voorbeeld 4. tot en met 5.000…

Vul zelf maar in.

• ‘We raken ons land kwijt’

Waarom heeft de meerderheid van de Britten voor een exit gestemd? Om twee dominante redenen: ‘Brussel’ neemt ons onze onafhankelijkheid af en we worden onder de voet gelopen door migranten, of die nu van binnen de EU of uit het Midden-Oosten komen. En de EU heeft daar geen echt effectief antwoord op. Dus we raken ons land kwijt, onze eigenheid. Dát is wat mensen dan denken en voelen. In Nederland leeft dat gevoel echt niet minder.

Daar kunnen Nederlandse politieke partijen, daar kan het kabinet maar één conclusie aan verbinden. Voortaan harde, eenduidige en vaak pijnlijke beslissingen nemen. Als we bijvoorbeeld al vluchtelingen opvangen, dan toch in een strak geregisseerd proces. Van de taal leren tot integreren, snel voldoende woningen bouwen; in welke aantallen per jaar ze mogen binnenkomen; enzoverder. Met instemming vóóraf van parlement en gemeenteraden.

Zodat iedereen wordt duidelijk gemaakt wat er gebeurt en hoe we dat in de hand houden. Vooral ook welke Nederlanders daar schade van kunnen ondervinden en hoe dat wordt gecompenseerd. Elk wetsvoorstel, elk plan dient met een opsomming van die hoogst persoonlijke gevolgen te beginnen. De Tweede Kamer dient elk regeringsstuk dat dat nalaat linea recta terug te sturen.

• ‘Brussel’ transparant maken

Voor alles wat tevoorschijn komt uit – of verdwijnt in – dat zwarte gat dat ‘Brussel’ heet, geldt die verplichte duidelijkheid zelfs in versterkte mate.

Daarom moeten Juncker en Timmermans voortaan juist uit beeld blijven. Het zijn in wezen maar doodgewone ambtenaren. Regeringsleiders of ministers en niemand anders moeten daar en thuis duidelijk maken waarom tot bepaalde maatregelen is besloten. Met die opsomming van persoonlijke gevolgen voor ieder zoals hierboven beschreven. Dat fantoom ‘Brussel’ moet oplossen in politieke helderheid.

Als we niet kristalhelder worden, over de gevolgen van weloverwogen en voor het volk verdedigbare (!) politieke besluiten, valt nu al te voorspellen wat er gaat gebeuren. Wilders en zijn geestverwanten krijgen nóg meer wind in de zeilen. Coalitievorming wordt nóg lastiger. Verwarring en onzekerheid worden nog groter. De weerzin tegen ‘de’ politiek wordt nog groter. Een referendum hier is dan niet meer denkbeeldig.

De Brexit leert ons een paar harde lessen.

FOTO: ANP

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie