Vorige week maakte Gemeente Den Haag bekend dat ze een nieuw woordmerk heeft.
Het woordmerk is het promologo van de stad - in het kader van citymarketing dus. Voor de citymarketing heeft Den Haag een website opgezet waar bedrijven, evenementen en andere organisaties materiaal (foto’s teksten en video’s) vanaf kunnen halen als zij in het kader van hun activiteiten over Den Haag willen communiceren.
Voor een hotel die toeristen wil trekken, is de locatie van levensbelang. Voor een projectontwikkelaar die investeerders wil interesseren, ook. En voor scholen die studenten willen werven, zijn de stad en de regio ook niet onbelangrijk. Enorm handig, dat er dan een website is waar je goed materiaal vanaf kunt halen, dat je in kunt zetten in je communicatiecampagne.
Een persbericht over een woordmerk
De Gemeente Den Haag heeft ervoor gekozen om een persbericht te sturen over een woordmerk en 9 ontwerpers.
Maar Den Haag heeft toch nog niet zo lang geleden een nieuwe huisstijl gepresenteerd? Hoe staat dit woordmerk in relatie tot die huisstijl? Waar wordt het gebruikt? Hoe wordt het toegepast? En wat voegt dat eigenlijk toe? Eerlijk gezegd vond ik het een beetje onduidelijk, de keuze voor een nieuw woordmerk.
Kritisch publiek
Het gewone publiek reageert kritisch. Het Haagse Hagazine noteerde de mooiste reacties. Hoofdredacteur DenHaagCentraal, Casper Postmaa noemt het woordmerk Den Haag een typografisch verkeersongeluk.
Stadsdichter Victor Meijer ziet nog liever Henk Bres in zijn blote reet. Sjaak Bral herkent een vastgelopen rollator in de H van het woordmerk. Frits Huffnagel vindt het woordmerk ‘om te janken’.
En uiteraard ging het zoals gewoonlijk veelvuldig over de kosten: ‘… en wat heeft dat geintje dan weer gekost ????, daar hadden misschien 100 bejaarden mensen een maand van kunnen eten.’
Nou ja, het is duidelijk: het houdt de gemoederen bezig.
Zozeer zelfs dat Den Haag besloot een aanvullende toelichting naar de redactie van MarketingOnline te sturen over de totstandkoming van het logo. Want dat was het volgende punt. Hoezo waren er 9 ontwerpers nodig om dit te maken?
De gemeente had daar wellicht goede redenen voor. Maar voor de buitenstaander is het onbegrijpelijk. Met 9 mensen aan één ontwerp en dan met dit woordmerk als resultaat?
Wat voegt het woordmerk toe?
In Eindhoven zijn gemeentehuisstijl en citymarketing met elkaar verweven. De communicatieve uitingen zijn duidelijk, dynamisch en activistisch. Die stijl communiceert als een dolle.
In Amsterdam is I Amsterdam van een hele andere orde. Dat is wat meer op toeristen en bezoekers gericht. Het is een duidelijk label waar van alles onderhangt. Een label ook dat figureert in de stad en wordt gebruikt als décor voor selfies en anderszins.
Woordmerk Den Haag
Het Haagse woordmerk is wat formeel, meer een handtekening of onderschrift. Ik vind het persoonlijk ook niet zo heel erg duidelijk wat het woordmerk in Den Haag toevoegt.
Dat bedoel ik heel letterlijk.
De website 'Merkboek Den Haag' is volgens mij enorm handig. Ik kan me voorstellen dat daar veel gebruik van wordt gemaakt. Het bevat kwalitatief hoogwaardig materiaal dat bijdraagt aan een prachtig beeld van Den Haag als toeristenstad, vestigingsstad voor bedrijven, investeringsstad voor investeerders en studiestad voor studenten.
En natuurlijk, ik kan me ook nog wel voorstellen dat daar een 'handtekening' bij hoort, in de vorm van een woordmerk.
Persbericht
Maar toch denk ik dat je je als gemeente in dit soort gevallen twee keer achter het oor moet krabben.
De eerste vraag is: hebben we wel een extra woordmerk of logo nodig? En als dat zo is: moeten we wel een persbericht sturen over dat woordmerk of logo en hoe dat tot stand is gekomen?
99 procent van het publiek begrijpt al bijzonder weinig van het belang van logo’s voor steden of gemeenten. Laat staan dat men iets begrijpt van woordmerken ten behoeve van citymarketing.
In dit specifieke geval lijkt het me vooral belangrijk dat gebruikers van de citybrandingwebsite weten van het bestaan van het woordmerk. En zij zullen het dan wel gebruiken als ze dat nodig vinden.
Ik denk dat Den Haag er goed aan had gedaan dat persbericht niet te sturen. Het is misschien een belangrijk onderwerp, maar niet interessant genoeg voor het algemene publiek. Met een persbericht haal je het woordmerk uit z'n context en maak je het belangrijker dan het is.
Het enige wat dan rest is kritiek op de esthetiek. O ja, en de kosten natuurlijk.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!