Vertel me je wachtwoord en ik zal je zeggen wie je bent. Maar wat zegt het wachtwoord dat je gebruikt over jou? Dat mensen tegenwoordig voor computers, social media en andere online diensten een wachtwoord nodig hebben is een gegeven. Maar er zit een verschil van dag en nacht tussen het soort wachtwoorden dat zij kiezen.
Tot dat inzicht kwamen creatieven Ramin Bahari en Stephen Joss toen zij samenwerkten bij DDB & Tribal en een keer elkaars mailwachtwoord nodig hadden. Een typisch ‘Ramin’- en een typisch ‘Stephen’-wachtwoord concludeerden ze.
Het maakte nieuwsgierig en met camera trokken ze de straten van Amsterdam in om wachtwoorden, en de verhalen erachter, te achterhalen. Het resultaat is, onder de naam Hidden Characters, vanaf 29 april drie maanden lang te zien in het Hoxton Hotel in Amsterdam.
Deelden mensen hun wachtwoord zomaar?
‘Ongeveer de helft van de mensen vond het een leuk idee en had er geen probleem mee. De andere helft wilde het niet. Eén van de eerste jongens die we aanspraken, werkte zelf in de IT. We hadden meteen een goed gesprek over de privacy op internet en de mogelijk gevoelige kanten van dit project. Dat hielp ons met het verhaal naar andere mensen toe. Hij wilde uiteindelijk wel zijn wachtwoord en verhaal delen, maar niet herkenbaar op de foto. Zijn wachtwoord is P@bs!1337, een verwijzing naar “leet”, een online taal die gamers veel gebruiken.’
Wat zeggen wachtwoorden over mensen?
‘Soms krijg je hele persoonlijke verhalen te horen. Bijvoorbeeld van een vrouw die als wachtwoord sao paulo had, omdat ze daar is geboren. Terwijl ze het vertelde zat ze met haar ogen dicht en haalde ze herinneringen op. Het was heel duidelijk dat haar hart daar ligt. Een ander meisje had als wachtwoord chiuebes, een niet bestaand woord dat ze ooit op school kreeg toegewezen als wachtwoord. Wat dat over haar zegt? Waarschijnlijk dat ze liever lui dan moe is, haha.’
Hoe selecteerden jullie de ‘slachtoffers’?
‘We keken op het eerste gezicht of we meer van iemand wilden weten. We hebben een mix gemaakt van mensen van verschillende leeftijden en verschillende nationaliteiten. We hebben ervoor gekozen de verhalen in woord kort te houden. Het moet geen Humans of New York worden en we wilden wel iets aan de verbeelding overlaten.’
Jullie hebben jezelf ook met wachtwoord gefotografeerd. Wat is het verhaal achter TimTam01 en ghostits?
‘Een Australische vriendin Stephan kwam op bezoek op de eerste van de maand en bracht Tim Tam-koekjes mee op het moment dat hij zijn password moest veranderen. Ghostits heeft echt niets met borsten te maken, dat zag ik pas toen ik het opschreef. Het gaat terug naar mijn jeugdige fascinatie voor Manga-films; een van de eerste die ik kocht was Ghost in the shell.’
