Breaking. Pannenkoeken bakken op Periscope

Ik bakte dus de perfecte pannenkoek. Koekenpan in de linkerhand, telefoon in de rechter en… ACTIE. Bakken maar. Live-streamen. En – dat was toch echt wel het hoogtepunt van de live-stream – ik gooide ‘m in de lucht en ving ‘m weer op.

In beeld zag ik telkens hoeveel mensen meekeken (een stuk of dertig) en de hartjes vlogen me om de oren toen de pannenkoek weer in de pan was beland. De mensheid anno 2015. Je live-streamt het bakken van een pannenkoek en blijkt daarmee ook nog eens dertig volstrekt onbekenden een geweldige tijd te hebben bezorgd.

Eerder op de dag besloot ik de live-stream video apps Meerkat en Periscope te installeren, om eens wat live-stream video met de wereld te gaan delen. Maar eerst keek ik even rond. Ik zag een hondje dat op het strand ergens in Azië werd uitgelaten. Luisterde mee met een discussie tussen drie vrouwen over ‘crazy men’ ergens in een bar in Zuid-Amerika. Keek een tijdje mee met iemand die aan het stofzuigen was.

Vervolgens belandde ik bij een live-stream met de pakkende titel: “Girl sleeping”. Ik zapte er heen en zag inderdaad een meisje slapen. Dat was het. We keken met z’n honderden naar een meisje dat lag te slapen. En wij Periscopers konden het natuurlijk niet laten om in de reacties de cameraman te vragen het meisje wakker te schudden. Dat zou lachen zijn. Maar niets van dat alles. De cameraman filmde stoïcijns door. Deze live-stream gaf wat ‘ie beloofde, een slapend meisje. 

“What the hell are we humans doing?” riep iemand. “Seeing someone sleeping live-stream” zei iemand anders. @noahdalton10 concludeerde: “Faith in humanity is lost”. En daar had ze een punt. Maar daar had de rest van de followers natuurlijk geen boodschap aan. Die wilde dat het meisje werd wakkergemaakt. Of dat er mosterd op haar voorhoofd werd gesmeerd, zoals @damnsuredidbob suggereerde. Het was een dolle boel, deze live-stream, maar de punch bleef uit. Dus ik stapte weer op.

Ook op de live-stream apps is er geen ontkomen aan: katten. Katten die slapen. Katten die lopen. Katten die liggen. Allemaal live. En je wacht maar op het ‘TV draait door’ momentje waarop de kat achterover van tafel valt, er een hond bovenop springt of er plotseling een stuk plafond naar beneden dondert. Maar nee, niets van dat alles bij mijn live-streams. Ik keek naar een stel luie katten die af en toe in de camera staarden en uit alles lieten blijken dat zij ook het vertrouwen in de mensheid hadden verloren.

Dus besloot ik zelf maar eens een paar live-streams op te zetten. Ik begon met een live-stream van het plafond. Die trok verrassend genoeg nog vijf kijkers. Al snel ontdekte ik dat als je meer kijkers wilt, het handig is je live-stream een titel mee te geven. ‘Guy staring at the ceiling’ trok twintig kijkers. Ik pakte door. ‘On a bike’. ‘To the loo’ (dat was een knaller!). ‘Waiting for the bus’. En dus uiteindelijk: ‘Baking pancakes’.

Ik begon met bakken. Ik begon met uitzenden. Binnen een paar tellen begonnen mijn followers opmerkingen te maken. Ze riepen in een sneltreinvaart wat ze wilden zien. Of wat ze ervan dachten: “Yummie, I never get",  'With bacon?”, “Can you ship me overnight?” Het voelde alsof mijn hele keuken vol stond met schreeuwende mensen, gewapend met opmerkingen over mijn pannenkoek. Ik werd er nerveus van.

Ik kreeg hetzelfde beklemmende gevoel als toen ik The Circle van Dave Eggers las. In dat boek gaat hoofdpersoon Mae Holland volledig ‘transparant’. Ze krijgt een ketting om met een camera en streamt alles. Binnen no-time kijken miljoenen mensen met haar doodnormale leven mee. Haar volgers fluisteren Mae in haar oor wat ze moet gaan doen, net zoals de followers op Periscope dat doen tijdens de live-streams. 

Bij The Circle wordt privacy gezien als diefstal. Als je het niet durft te laten zien, zul je wel wat te verbergen hebben. Zo ver zijn we (nog) niet. Ik kan nog altijd mijn Periscope app uitzetten. Ik kan stoppen met uitzenden. Er zit een knop op de telefoon. Gelukkig maar. Ik ga dus weer even op zwart. Misschien moeten meer mensen dat doen. ~ THE END ~