Als een nieuwe iPhone belangrijker is dan je zoon

Bas van der Putten heeft een track record in sales management en richtte 3 jaar geleden Go-Lemon op. Hij noemt zichzelf een energie-tsunami en organiseert in zijn vrije tijd onder andere het Walking Dinner in Laren en stortte zichzelf met twaalf vrienden op Le Bocque: een pop-up restaurant op het foodfestival in datzelfde dorp.

Go Lemon voorziet in een gat in de markt: het privé leasen van Apple producten. Voor consumenten een unicum. Binnen telecom is het afsluiten van een financiering heel normaal. Bij Go-Lemon word je geen eigenaar, krijg je geen lening, maar neem je een abonnement op het gebruik van Apple producten.

In een wereld die verandert van bezit naar gebruik, volgt het bedrijf grote namen als Netflix, Spotify en Swapfiets.

Bas dringt er bij zijn team op aan om epic service te verlenen. Een leeg begrip, omdat iedereen zegt de beste te zijn. Maar, zo zegt hij zelf, met zijn team doet hij alles om die extra stap te kunnen zetten. Dat is niet altijd te vangen in een procedure. Dat heeft ook te maken met het toevoegen van een leuke meme in een e-mail, of een gif in een app. In alles laten ze zien dat de klant als persoon wordt gezien. Iedere abonnee is een mens en wordt zo behandeld.

Dat soort branding wordt niet door iedereen gewaardeerd. Maar zelfs die uitzonderlijke klant die negatief reageert op de joviale aanpak van Go-Lemon, krijgt een persoonlijk bericht terug. “Bedankt voor de feedback. We gaan er niets mee doen. Dit is wie we zijn.”

Go-Lemon is bekend van TV. Dat wil zeggen, Bas is er altijd bij als in september de nieuwe iPhone wordt gelanceerd. Gehuld in een citroengeel pak is hij 24 uur van te voren aanwezig om zeker te zijn dat hij als eerste de winkel in mag. Daarmee pakt hij zijn mediamoment. Gratis en op prime time op TV. Het ging zelfs zover dat zijn interview handig werd geknipt. Toevallig viel de lancering samen met de eerste verjaardag van zijn zoon. Nadat hij enthousiast vertelde over dat heugelijke feit, draaide de media het langzaam om. Het gevolg was dat hij ‘s avonds bij Jeroen Pauw werd geportretteerd als de man die een nieuwe iPhone belangrijker vindt dan de verjaardag van zijn zoon.

Is dat erg? Nee. Hij was namelijk gewoon op die verjaardag en dankzij de media-aandacht ontplofte de exposure van Go-Lemon. De les van Bas: vind jouw eigen gele pak en zoek ergens die aandacht op. Het Calvinistische Nederland is te bang om een keer uit de band te springen. Als je nooit een keer iets origineels doet, verlies je uiteindelijk de strijd.

Go Lemon heeft een bijzondere uitdaging. Namelijk, het vinden van klanten is niet het grootste probleem. Het vinden van financiering staat met regelmaat bovenaan de agenda. De verleasde producten moeten tenslotte wel eerst gekocht worden.

Begin van dit jaar lanceerde het bedrijf daarom voor de tweede keer een crowdfundingactie. De eerste was als een speer gegaan en binnen een paar dagen was de financiering rond.
De tweede keer liep anders. Na twee maanden was er nog bijna een ton nodig om de limiet van 250.000 euro te halen. Eén euro tekort zou betekenen dat de gehele financiering niet door zou gaan.

Gesterkt door voornamelijk zijn eigen enthousiasme werd een daily countdown gemaakt. Homevideo’s van Bas in zijn eigen kantoor waarin hij mensen meeneemt in de strijd die hij voert. Gefilmd (uiteraard) op een iPhone en altijd actueel.
Maar, zo legt Bas uit, je moet dat wel goed doen. Een vriendin edite de video’s voor gebruik op LinkedIn. De video mag zelf gemaakt zijn, maar moet voldoen aan de regels van het vak.

In het concurrentieveld zitten grote telecom-providers, voor wie de verkoop van telefoons een bijzaak is. Immers, de telefoon is nodig om abonnementen te kunnen verkopen. Het grote geld zit in het netwerk en niet zozeer in de financiering van devices.

Als start-up of een scale-up kun je dromen van grote campagnes en de mooiste commercials. Maar terug in de realiteit zijn er triviale keuzes te maken. Elke marketingeuro is er één. De uitdaging ligt er daarom op om juist niet mee te gaan in de mainstream. Als iedereen naar een beurs gaat en daar tienduizenden euro’s uitgeeft aan een stand, waarom zou je dan meedoen? Waarom bedenk je niet iets dat de status quo doorbreekt en je echte nieuwswaarde levert?Liefst voor minder dan de prijs van een beursstand.

David kon het tenslotte ook.