'Heb je dat nummer van Jax al eens gehoord mamma,' vroeg mijn elfjarige dochter me laatst. Ze wachtte mijn antwoord niet af en een uitleg over hoe jonge meisjes dankzij Victoria’s Secret hun lichaam leerden haten, volgde.
Mijn zoon vertrouwde mij ooit toe dat de playdate met zijn beste vriend een beetje gekkig was begonnen. De moeder van het desbetreffende vriendje had de twee zevenjarigen namelijk eerst meegenomen naar Victoria’s Secret waar ze nog snel iets moest ruilen. De gedachte aan twee bovengemiddeld actieve jongetjes die doodstil en ietwat ongemakkelijk tussen de vrolijk gekleurde niemendalletjes schuifelden, deed me gniffelen. Zo ook de gedachte aan de lingerie-shoppende moeder, die haar drie kinderen on-Amerikaans vrij opvoedde. Een spontaan ingelast bezoek aan een lingeriezaak met twee jongetjes, die vooral hoopten dat deze ongewenste interruptie van hun middag van korte duur zou zijn, was dus geheel in lijn met haar moderne opvoedstijl.
Aangezien ik meestal net áchter de nieuwste trends aan loop, begreep ik aanvankelijk nooit goed waarom vriendinnen die ons in New York kwamen opzoeken een bezoek aan de flagship store van bovengenoemde lingerieketen hoog op hun must see-lijst hadden staan. Dit was nog voordat de winkels hun deuren een paar jaar later ook in Nederland openden.
Ook de veelbesproken Angel Shows die jaarlijks miljoenen kijkers richting televisiescherm trokken, zijn de eerste jaren volledig langs mij heen gegaan. Het was die vermaledijde verjaardagsjurk met de onmogelijk diep uitgesneden achterkant die me geen andere keus liet dan de wereld van Victoria eindelijk binnen te stappen. De magie van VS drong als een eureka-moment tot me door toen ik daar enthousiast werd begroet door hippe, headsets dragende verkoopsters die druk door de zaak dwarrelden. Toen één van hen, na een snelle meetsessie, behendig de ene perfect zittende bh na de andere aan de deur van mijn pashokje hing, waande ook ik me een Angel. Eventjes, want na het zien van het eindbedrag dat ik even later mocht afrekenen, stond ik snel weer met beide benen op de grond.
Na het zien van de serie Victoria’s Secret: Angels and Demons spatte die magie als een zeepbel uit elkaar. De eenvoudige, maar treffende uitleg van mijn dochter viel nog meer op zijn plek. En zangeres Jax verdient alleen al vanwege haar rake woorden in het nummer Victoria’s Secret een Grammy. Mijn destijds zo liefdevol aangeschafte setje ligt treurig achterin mijn la stof te happen, want een bh uit de stal van een ouwe, vieze man uit Ohio die er een dubieuze vriendschap met Jeffrey Epstein op nahield, zit natuurlijk nooit lekker.
I know Victoria's secret and girl, you wouldn't believe she's an old man who lives in Ohio making money off of girls like me, zong mijn dochter gisteren in de auto nadat ze het volume hoger had gezet.
Ik vraag me af of Victoria’s marketing ooit net zo’n magische werking op de nieuwe lichting jonge, lingerie dragende dames zal krijgen. Een korte blik op mijn fanatiek meezingende dochter zegt me van niet.
