En we noemen hem George

Beste Rocco,

Vorige week maandag was ik in bloedheet Londen op zoek naar een beetje schaduw, dus belandde ik in St James park op een deckchair onder de bomen. Dat dit park dicht bij Buckingham Palace ligt was ik even vergeten. Ik werd daaraan herinnerd door de enorme hoeveelheid mensen die zich voor het koninklijke optrekje ophield. Om 5 uur besloot ik vanwege de hitte de bus i.p.v. de metro te nemen naar Notting Hill waar ik een eetafspraak had met mijn dochter, die in Londen studeert. Gelukkig trof ik een bus met airco en nam ik de 45 minuten rit voor lief. Mensen en etalages kijken op Regent en Oxfordstreet vind ik geen straf. Na een klein half uurtje draaide de bus een straatje in waar de boel behoorlijk werd belemmerd door een aantal busjes van nieuwszenders. Op de kop van de straat zag ik met grote letters St Mary’s Hospital. Het was 17.24 uur. Rocco, je kunt stellen dat ik ter plekke was tijdens een grote historische gebeurtenis. Althans op basis van alle media-aandacht voor de eerstgeborene van de Britse Prins William en zijn vrouw Kate. Het is jou ook niet ontgaan, want ik las jouw licht geïrriteerde tweet: Al die ophef om een baby... Misschien is Messias n goeie naam?

Je moet eens voor de gein googelen op deze koninklijke geboorte. Meer dan 1 miljoen hits! Op treinongeluk Spanje vind je er nog geen 150.000.
Er gaat een prangende vraag sinds maandag door mijn hoofd. Waarom krijgen dit soort gebeurtenissen zoveel media-aandacht?
Dagelijks doen pr-bureaus hun uiterste best om hoge mediawaarde voor hun klanten te genereren. Het kost vaak heel veel denkwerk en creativiteit om journalisten te interesseren voor steengoede verhalen en nieuwsfeiten.
En dan nog is er nooit de garantie dat er maar iets van een publicatie verschijnt.

Als Halina Reijn en Edgar Davids samen in Londen worden gesignaleerd dan kom ik dat nieuws overal tegen. En ook als Halina beweert dat ze slechts vrienden zijn. Als ik dat afzet tegen alle inspanningen die mijn adviseurs hebben moeten plegen om het project van UNHCR “ook naar school in Dadaab’ onder de aandacht te krijgen, word ik weleens een beetje verdrietig. Alle pr-bureaus gaan mee in de strategie om Bekende Nederlanders en social influencers te verbinden, omdat dat zo goed werkt richting de media. Als het goed gebeurt (zie eerdere column over Barbie en de belastingdienst) niks mis mee, maar het zou toch eigenlijk niet nodig moeten zijn om media-aandacht te krijgen. Wat vind jij?

Terug naar de media aandacht voor de kleine George. Wist je dat Britten die de stormvloed van media-aandacht voor de 'royal baby' graag willen mijden op de website van de Britse krant The Guardian terecht kunnen? Met één druk op de speciale knop 'Republican?' verdwijnt al het nieuws over de baby van William en Kate uit beeld. Wie zich bedenkt, kan nog terug door op de knop 'Royalist?' te klikken.
Ik vind dat dit perspectieven biedt. En jij?
 

Beste Hanneke,

Die actie van The Guardian, geweldige krant overigens, vond ik sterk, maar je zou met het zelfde gelijk van de wereld kunnen zeggen: ook een beetje hypocriet. Want wat zeggen ze ermee? Wij vinden het eigenlijk onzin dat hele gedoe over die baby, maar ja…onze lezers he. Die willen we niet kwijtraken. En daar zit denk ik het probleem. De behaagziekte van de media. Het kijkcijfersyndroom. Dat heeft de afgelopen jaren epidemische vormen aangenomen. Wat de krant denkt en vindt is niet de rode draad, maar wat de krant denkt dat de lezer vindt en denkt… Al die leuke rubriekjes over wat leeghoofdige modestylistes in hun koffer (koffers!) stoppen als ze een weekje naar Ibiza gaan, al dat gelifestyle over hoe je van een oude grafzerk zo’n leuke tafel kunt maken voor je geheel uit boerenschuurhout opgetrokken derde huisje aan een ecosloot. Ik zwijg over stukjes waarin ik moet lezen over de Grote Levensvragen en Twijfels van Niemendalactrices. GETVER, MAAK VERDOMME GEWOON EEN KRANT.

Pardon ik liet me even gaan.
Bekende namen graag, anders verkoopt de krant, het tijdschrift, het programma niet. Het is een virus van deze tijd en het is niet anders. Het zal wel iets met de ontzuiling te maken hebben. De mensheid die op zoek is naar idolen, naar nieuwe Goden en meer van die metafysische socioshit.

Dus tja. UNHCR. Hahahaha. Hanneke, wordt wakker en bel Barbie. Of Britt. Geen inhoud, maar exposure gegarandeerd.