'Een vroege Maria Boodschap voor minister Plasterk'

Veruit de mooiste mediakop van het afgelopen jaar: "Maria verschijnt nog maar één keer". We hebben het hier over het personality magazine Maria van de KRO.

KRO wilde ook meeliften op het succes van LINDA., maar Maria blijkt toch geen LINDA. te zijn. Na vier nummers hield Maria het voor gezien. Maria is een van de vele bladen die de eindstreep van 2009 niet heeft gehaald. Met o.a. de Staatscourant, FEM, Hide & Chic, Kieskeurig Magazine, La Vie en Rose en de gamesmagazines GamesTM en GMR verkeert Maria trouwens in aangenaam gezelschap.

Maria was de zoveelste, vergeefse poging van een publieke omroep dan wel commerciele zender om met een magazine geld te verdienen. Als de historie een ding onlosmakelijk uitwijst, dan is het wel dat TV-makers graag wat bijverdienen met een magazine, maar in de praktijk keer en keer hier niet in slagen. Een succesvol TV-programma is niet zomaar een succesvol magazine. TV-makers zijn geen magazinemakers.

De verwarring is ooit waarschijnlijk ontstaan omdat veel programma's zich 'een magazine' gingen noemen. Met name Tros en Veronica waren hier bedreven in. Printed TV staat synoniem voor een aangekondigde dood. Dat is de les van ruim 20 jaar experimenteren, waarvoor Bodylijn van Veronica in 1988 het dubieuze startschot gaf. Bodylijn ging redelijk snel ter ziele, net zoals: Pin Up Club, All You Need is Love, Dierenmanieren, Handig (van Eigen Huis & Tuin), Belfleur, De Heilige Koe, Showtime, Pulse, Looking Good, De Relatiemankrant, Wannahaves, Idols Magazine, Zapp & Zo.

Het wachten is wanneer recente titels als Kassa (Vara), Man Bijt Hond (NCRV) en NOS Jeugdjournaal Magazine aan dit rijtje toegevoegd kunnen worden. Laatst genoemde titels zijn, net zoals Maria, van de publieke omroep of daarmee gerelateerde uitgeverijen. Miljoenen guldens en euro's, direct dan wel indirect gefinancierd met belastinggeld, zijn inmiddels opgegaan in de uitgeefhemel. Een grove vorm van geldverspilling en concurrentievervalsing richting gevestigde uitgeefpartijen. Het zou minister Ronald Plasterk sieren als hij het omroepen verbiedt om in eigen beheer programma-gerelateerde magazines uit te geven. Plasterk bevordert graag de inhoudelijke samenwerking tussen de gedrukte media en de TV-wereld. Daar ben ik wel helemaal voor. Met terugwerkende kracht hadden de frisse jongens Matthijs van Nieuwkerk (Parool) of een Jort Kelder (Quote) dan wellicht eerder hun debuut gemaakt op televisie. Had BLDNDKTR Rob van Vuure veel televisieformats van nieuw elan kunnen voorzien. En had een omroep in plaats van Het Gesprek kunnen profiteren van 'de denkkracht' van NRC.

TV en magazines gaan alleen goed samen als het programmabladen betreft. Of als de heilige geest van de slimste omroep uit ons bestel (EO) zich er mee gaat bemoeien; Eva en Insite. Of als het een internationale licentietitel betreft, die - je kan het zo gek niet bedenken - begint met de 'T' van Televisie. Teletubbies Magazine en Top Gear zijn de enige florerende tv-programma's in magazine-outfit. Misschien moeten uitgevers in de toekomst eens TV-programma's overwegen waarvan de titel begint met de 'M' van Magazine. Mind Magazine? Miljonair?

Jan Knaap verzamelt 0- en 1-nummers van tijdschriften. Hij geeft op Molblog z’n visie op nieuwe tijdschriften in de aanloop naar de presentatie van z'n collectie babynummers: vanaf 1 april 2010 in Het Nederlands Openluchtmuseum.