Vier waarheden voor de creatieveling zonder gevoel voor orde

Creatieve mensen denken vaak dat hun werk organiseren gewoon niet in hun genen zit. "To do-lijsten?" Ik zie ze gruwen.... "Dat is iets voor een secretaresse of een administratief medewerker. Niet voor mij... Ik ben creatief, mijn ideeën stromen - die moet je niet beknellen met een keurslijf!" Hoewel ik de eerste ben om te zeggen dat iedereen een eigen werkstijl heeft en er niet één aanpak is die iedereen past, denk ik toch dat er bepaalde basisuitgangspunten zijn waar iedereen mee uit de voeten kan. Vier waarheden die óók hele geïnspireerde creatievelingen iets kunnen brengen.

Maak je hoofd leeg.
Het creatieve proces speelt zich grotendeels af - althans, in het begin - in iemands brein. Verbanden worden gelegd, dingen gaan bubbelen, bewegen, ploppen op... Maar uiteindelijk moet ook een creatief idee eruit komen, of het blijft een éénpersoonsfeestje. Kies wat voor jou de beste manier is om dat idee om te zetten in iets dat te delen is: vertellen aan een ander, tekenen, in een mindmap vatten, beeld erbij zoeken, steekwoorden neerzetten.

Het voorkomt ook onnodige herhaling: een mens heeft zo'n 80.000 gedachtes per dag, waarvan er maar 5.000 nieuw en origineel zijn. De overige 75.000 zijn gisteren ook al voorbij gekomen.

Begrens jezelf.
Kijk kritisch naar de hoeveelheid tijd die in deze fase bezig bent. Creativiteit is niet te plannen van 9 tot 11, maar je kunt wel grenzen trekken aan het percentage van je werkweek dat je besteedt aan 'vrije associatie en creatie'. Heb je de vrijheid om dat 80% van je tijd te doen? Geweldig, ga zo door. Maar als je weet dat accountmanagement, klantcontact, intern overleg of een zekere vorm van administratie ook nog moet gebeuren, is het niet slim om daarmee te wachten tot vrijdagmiddag 1 uur.

Los van tijd is er ook nog een grens te trekken in spullen en documenten. Ik las laatst een prachtige uitspraak: 'Creatieve mensen hebben geen rommel, creatieve mensen hebben overal ideeën liggen.' Daar zit absoluut waarheid in! De hoeveelheid ideeën kan wel een probleem worden - gewoon omdat je verzuipt in de kladjes, schetsen, post-its, losse flodders... Verzamel die dingen op één plek (een map, een doos, een harde schijf) of een aantal plekken, zodat je kunt overzien hoeveel onaffe projectjes je hebt liggen. Een fysieke bewaarplek heeft vanzelf een grens: doos vol? Tijd om naar de volgende stap te gaan: diagnose stellen.

Stel een diagnose.
Heb je dingen liggen, in beeld of tekst, dan is je volgende stap: stel een diagnose over wat er allemaal is. Net als de arts op de EHBO: wat heeft voorrang? Wat is levensvatbaar, wat hoort bij elkaar? Sommige ideeën zijn op zichzelf niks, maar in combinatie met iets anders kan het een enorme klik maken. Vraag jezelf af: ga ik hier serieus ooit nog iets mee doen?

Je kunt ook een stapeltje maken met dingen die op zich prima zijn, alleen nu niet inzetbaar. Dat wordt je stapeltje 'ooit/misschien'.

Geef je werk een plek in de tijd.
Los van een geniaal brein dat maar blijft produceren (geweldig, wie wil dat niet?) kan iemand met een voortdurende productie aan concepten en ideeën ook vluchten in deze werkstijl: zo druk zijn met steeds maar nieuwe dingen bedenken dat je je kunt onttrekken aan de verantwoordelijkheid om een idee om te zetten in iets concreets. Soms gebeurt dat zonder dat je je er van bewust bent.

Of het is een bepaalde angst voor kritiek: zolang het in deze fase blijft, hoeft niemand er een plasje over te doen. En blijft het geweldig.

Kijk dus naar de kalender, hoe zeer je daar ook van mag gruwen, en kom tot een moment: wanneer ga je met dit idee aan de slag? Word concreet: ga het idee bespreken, inbrengen, toetsen - de wereld in sturen.

Theorie omzetten naar je dagelijkse praktijk is niet altijd even makkelijk. Wil je hier meer over weten of ondersteuning in krijgen, kijk dan eens op mijn website.

Zonder totaal 'anal' te worden met planningen en to-lijsten, zijn er dus toch wel wat dingen om over na te denken als creatieveling.
Doe je er niets aan, dan blijft de wereld verstoken van jouw inbreng.

Doodzonde, toch?