Ter plaatse: bij de IAA

Door Ronald Bouwman

Gisteren organiseerde de IAA in Smart Project Space de bijeenkomst Amsterdam Creative Capital. Ik ben voorzitter van die club, en mij is gevraagd daar een "prikkelend, persoonlijk tot discussie oproepend" verslag van te maken. Gezien deze opdracht heb ik het originele idee voor de kop "IAAmsterdam" maar laten varen.

Het stuk moest ook kort zijn, maar dat is met zeven sprekers en een moderator schier onmogelijk.

Met m'n net aangeschafte iSpeeltje in de aanslag zat ik klaar om live verslag te leggen, maar zelf Twitteren bleek niet nodig omdat we @superswyper98 in ons midden hadden. Hoe de avond chronologisch verliep kun je dan ook op zijn Twitter terugzien.

Ruben Maes was de moderator van de avond, en het feit dat hij voorzitter is van het directieoverleg podiumkunsten in 070 mocht de pret niet drukken. Hij trapte de avond af met een inventarisatie van het aandeel Amsterdammers in de zaal. Resultaat: 010 en 040 keken voetbal, en ook de provincie was thuis gebleven. We waren dus lekker onder ons.

Voormalig wethouder Jeroen Saris zette de toon door te stellen dat 50% van de kunstenaars en ontwerpers, en het grootste gedeelte van de reclamebureaus in Nederland in Amsterdam te vinden is. "Getalsmatig is Amsterdam dus gewoon de hoofdstad". Eindhoven is mooi hoor, maar wordt nooit Amsterdam. Rotterdam heeft het nog moeilijker "die stad heeft geen beleving, maar dat hoeft ook niet, die stad heeft weer andere dingen". Wat die dingen dan waren werd niet duidelijk.

Charles van Renesse van Amsterdam Partners ging verder en sprak desgevraagd vrijuit over de 'slechte' buttons en andere "I Amsterdam" gadgets die als zoete broodjes over de toonbank vliegen. "Het imago van sex en drugs moet je houden. Homo's, hoeren en kunstenaars zijn een voorwaarde voor een creatieve stad". Al moet er dan wel opgepast worden dat dat niet doorslaat, zodat je nog wel serieus genomen wordt als vestigingsstad voor bedrijven uit het binnen- en buitenland.

Jeroen van Ingen werd er vervolgens bij geroepen om uit te leggen waarom MTV in Amsterdam was neergestreken en niet in bijvoorbeeld Rotterdam. Financieel gezien was het misschien niet de beste keuze, er waren een aantal praktische redenen (70% van het personeel woonde al in Amsterdam), maar Charles wist te vertellen dat een boottochtje door de Amsterdams haven de doorslag had gegeven. "Drank en varen, elke klant koopt".

Stephen Hancock, Creactive Director bij 180 en Engelsman, roemde vooral de relaxte sfeer en de cultuur. Amsterdam voelt als New York, is een beetje excentriek en heeft een goed mix van jonge en oude mensen in de creatieve sector. In zijn hometown Londen is de vergrijzing kennelijk nog niet toegeslagen.

Tom de Bruyne was de volgende buitenlander die de loftrompet stak over Amsterdam. Hij woont nu hier, wil ook niet meer weg en organiseert met zijn bureau Boondoggle 1x per kwartaal ‘What makes you horny', een bijeenkomst waar volgens hem interessant publiek op afkomt. We wachten op een uitnodiging.

Rogier van Kralingen van Ai!Amsterdam bleek verrassend genoeg geen vijand van I Amsterdam. De rechtszaak was met de Gemeente en Charles had daar verder niets mee te maken.

Even leek Ai!Amsterdam een one-issue partij te worden " staand een biertje kunnen drinken op het terras", maar de beweging is ook tegen het plan 50 rondvaartbootsteigers in de grachten te plempen. Wat ze er tegen gaan doen is nog niet duidelijk, maar het moet iets Amsterdams, iets ludieks worden. De vertrutting moet gestopt worden!

Bart de Groot had het het best begrepen. Met Beehives is hij het gewoon gaan doen. Creatieve ondernemers en kunstenaars bij elkaar zetten, de huur laag houden, laat ze twee uur per week samen iets terugdoen met een project, en laat het maar gebeuren. Het verwachtte gemeente-bashen bleef uit. "Ik vind dat de gemeente het prima doet, af en toe..."

De conclusie van de avond was even duidelijk als ingewikkeld. Amsterdam barst al van de creativiteit maar moet durven ongereguleerd te blijven. Dat moet alleen wel even geregeld worden.