Hoe je duim een advertentie kan verpesten

Een woensdag even geleden was ik weer eens met de trein – geen herfstbladeren op de rails en rond 11 uur ’s ochtends, dus prima vertoeven – en dan blader je als iedereen door de Metro of glimlach je naar je mobieltje.

Terwijl je andere mensen met een grimlachje aankijkt of, nog erger, volledig negeert. Bijzonder gedrag is dat toch.

Maar goed, ik blader dus door de Metro. Van achter naar voren (ook zoiets raars). Mijn ogen flitsen over de pagina’s en dan blijft m’n blik bij een advertentie hangen. Dat is raar... Ze moeten echt wel overtuigd zijn van hun distinctive assets bij dit merk. Zoals Byron Sharp en tig jaar daarvoor al Martin Lindstrom (en mijn persoontje) prediken:

"When brand owners ask me what market research they should be doing, I always reply 'first measure your brand's distinctive assets... Find out what they really are and how strong they really are... Don't assume.' "

Ik kijk dus nog even goed, maar zie toch echt geen merknaam. Blijkbaar zijn deze 'distinctive brand assets' nog onvoldoende op mijn printplaat gebrand om op het merk te komen. Zie de foto hieronder.

FOTO: Duimbreed in de Weg

Duimbreed_in_de_weg.JPG

Was dit nu Telfort of Tele2? Er is zo enorm veel keus in telecomland, dat ik het soms ook niet meer weet. Beide hebben in mijn hoofd blauw als signaalkleur in hun communicatie. Aha, ik zie met mijn multifocale glazen het Telfort-logootje geprint op het T-shirt van de telecommedewerker. Een leuke poging, maar te klein om op te vallen.

Dan sla ik de pagina om. Hierdoor moet mijn duim het papier even loslaten en dan zie ik het pas. De branding zat de hele tijd verstopt... ONDER MIJN DUIM! Die lag dus letterlijk een duimbreed in de weg.

 

Foto: Merk wel zichtbaar

Telfort_zonder_duim.png

Dit is natuurlijk niet de eerste en ook zeker niet de laatste (digitale) advertentie, die dit overkomt. Maar het blijft toch zonde van de bijna 14.000 euro, die deze advertentie kost.

Ik twijfelde toch even of ik hier wel een blog aan moest wijden. Dit is toch bijna randvoorwaardelijk? Na overleg met een paar mensen was de conclusie: Randvoorwaardelijk, maar toch graag bloggen - ze komen het nog te vaak tegen.

Learnings

Uiteraard is dit een goede wake-up call voor de adverteerder: observeer hoe je klant met het medium, waarin je wilt adverteren omgaat (in dit geval in de trein/op het perron met weinig ruimte).

De kleinste details bepalen of hij effectief wordt of niet. En vertaal dit structureel naar een advertentie-protocol/checklist. Uiteraard per medium. Zo zorg je ervoor dat je niet nogmaals deze fout begaat. Maar ook voor de aanbieder van advertentieruimte kan een check op binnenkomende advertenties geen kwaad. Op welke positie is ingekocht? Komt de advertentie dan tot zijn recht? Een mooie extra service om de adverteerder zijn verwachtingen te overtreffen, lijkt me zo.  

Mobile Advertising

Bij mobile advertising gelden dezelfde principes, maar let daarbij ook goed op bij ‘de duimzone’. Afhankelijk van je communicatiedoelstelling wil je juist wel of niet compleet in het centrum van het groene gebied (clickrate versus awareness). Zeker nu de nieuwerwetse koelkast (ik doel hier op de populariteit van de iPhone 6/Plus) terug is van weggeweest.

phnwwe.jpg

Foto: In the Zone

Thumbs Up

Dat men binnen KPN echt wel weet hoe het hoort, toonde de onderstaande advertentie van Ben aan in dezelfde Metro. Deze krijgt van mij een ‘Thumbs Up’!

Ben_Duidelijk.JPG