‘Nederlandse retailers zijn kruideniers gebleven’

Sloot: ‘In 1970 werd nog 26,7 procent van de consumentenbestedingen uitgegeven aan food. In 1990 was dat gedaald naar 17,9 procent en in 2000 naar 14,2 procent. In 2005 ging slechts 13,7 procent van de consumentenbestedingen naar food.’

Sloot laat ook zien dat de omzet van de foodretailers niet stijgt, terwijl de vloeroppervlakte alleen maar toeneemt. Met meer vierkante meters wordt dus een gelijke of dalende omzet behaald. Ergo: er is een groot productiviteitsprobleem. Voeg daarbij een prijsdruk, die vrij groot is, en Nederland is volgens AC Nielsen inmiddels het goedkoopste land van Europa als het op dagelijkse boodschappen aankomt.

Sloot: ‘De supermarktomzet per capita bedraagt in Nederland 1472 euro per jaar. In België is dat 1827 euro en in Frankrijk 2365 euro. In Engeland is dat zelfs 2475 euro per hoofd van de bevolking per jaar.’

De verklaring voor al deze tegenvallende cijfers, aldus Sloot: ‘Nederlandse retailers zijn kruideniers gebleven. Hun producten en dienstenaanbod zijn niet breed genoeg. De consumenten hebben heus wel een verlanglijstje, maar retailers doen daar te weinig aan. De vraag is er wel, maar retailers bieden het niet aan.’

Fabrikanten hebben twee manieren om meer waarde te creëren, meent Sloot. Innoveren en meer aandacht geven aan hun merk. Innovaties als Knorr Vie en Valess zorgen voor extra omzet. Maar Sloot ziet zo weinig echt nieuwe producten in de schappen. ‘Ik heb het uitgezocht met AC Nielsen en uitgevonden dat nieuwe producten in het eerste jaar zorgen voor een aandeel op de totale foodomzet van niet meer dan 1,6 procent. In het tweede jaar is het nog niet meer dan 2 procent van de totale omzet. Dus 98 procent van de omzet komt uit bestaande producten. Fabrikanten moeten echt meer innoveren, in ieder geval meer dan nu. Bovendien kun je veel meer vragen als je echt iets nieuws hebt. Becel Pro Activ heeft zo een prijspremium van 400 procent ten opzichte van de gewone margarine.’

Sloot wijst er op dat merkfabrikanten 15 procent van de omzet in marketing stoppen, maar slechts 1 procent in R&D, terwijl daar wel de cashcows van morgen uit moeten komen. Sloot: ‘De verhouding tussen marketinginspanningen en R&D is nu niet in balans. Marketeers moeten ook veel dichter bij R&D gaan zitten. En veel gerichter op zoek gaan naar oplossingen.’

Directeur Frans Fredrix van Superunie deed ook meteen een duit in het zakje: ‘Ik mis het koopmanschap bij de merkfabrikanten. Ik zie ze niet rondkijken bij retailers en zie ze de gaten in de markt niet vullen.’