Ik voel, ik voel, wat jij niet voelt

Vanochtend zat ik te luisteren naar het Radio 2 NCRV programma Cappuccino. Ik ben vaste luisteraar op zaterdagochtend en normaal wordt dit programma gepresenteerd door Sjors Fröhlich.

Vandaag was er echter een gastpresentator, Vincent Bijlo. Normaal is het niet relevant om te noemen maar voor dit verhaal wel, Vincent Bijlo is blind. In de uitzending had hij een dame die ook blind was, Marianne Mattijsen.

Zij had een speciale voorstelling voor blinden bezocht van het Shakespeare Theater in Diever waarbij ze de mogelijkheid had om de acteurs, de kostuums en de decors van te voren te bevoelen. Ze was heel enthousiast over deze mogelijkheid. Vincent vertelde dat de niet blinde medemens toch niet te benijden is, want wij kunnen dat allemaal niet zo ervaren, die intensiteit van het voelen.

Ik moest direct denken aan onze zintuigen en hoe we die in de loop van de jaren minder gebruiken. Vroeger als kind prikkelde je regelmatig al je zintuigen. En natuurlijk kennen we de intensiteit van bijvoorbeeld geur, waarbij ik juist de geurtjes uit mijn jeugd nog precies kan herkennen. Je school, de gymzaal, de appeltaart, ik kan het me allemaal nog herinneren. Maar ook voelde je als kind veel intensiever met je handen. Je was nergens bang voor en deed veel op gevoel. Als je ouder wordt, worden dat soort dingen langzaam afgeleerd. Bij bijvoorbeeld visueel gehandicapten zie je juist dat hun andere zintuigen intensiever worden, ter compensatie van het wegvallen van het zien.

In ons vak zijn we ook bezig met de zintuigen. En het prikkelen darvan wordt steeds moeilijker. We denken de oplossing te hebben met nog meer geluid, of nog meer beeld. Ondertussen blijven de rest van onze zintuigen vaak onberoerd.

Ik bedacht me ook hoe ik onbewust vaak produkten test door ze aan te raken en te betasten. Goede designers houden daar natuurlijk wel rekening mee. Je wilt vaak even aan een auto voelen, terwijl je al lang weet hoe staal aanvoelt. Je wilt het mobieltje toch even betasten, al weet je precies hoe plastic voelt. Voelen is dus heel belangrijk bij je keuzes, al dan niet bewust. Maar de meeste zaken zijn niet alleen gewoon, ze voelen ook heel gewoon. En dat is toch jammer.

Vandaag moest ik dankzij Vincent, Marianne en het Shakespeare theater dat er nog veel kansen liggen voor marketeers om daar wat mee te doen. Sluit je ogen en voel als een kind.