NRCukke

Die dag (dinsdag 1 september) stond in het teken van ’10 jaar Fokke en Sukke’ in het NRC. Op elke pagina die je opsloeg stond dit keer niet een veelzeggende foto, maar een grappige cartoon die precies op het belangrijkste onderwerp inging. Een geweldige stunt en naar mijn mening ook grandioos uitgevoerd door de tekenaars Reid, Geleijnse & Van Tol. Ik ben fan van die kleine botte horken en blijkbaar ben ik niet de enige. Want de krant was binnen een paar uur uitverkocht en is al aardig op weg een collectors item te worden.

Zie je wel! Niks geen dood medium. Niks ontlezing. Niks hulp van de overheid. Gewoon nieuwe dingen doen. NRC maakte een keuze om meer te doen dan het nieuws te brengen. Pionieren dus, spelen met je titel. En het is een van de leukste kranten geworden die ik sinds tijden heb gelezen.

Ik weet ook zeker dat de lezer niets liever wil dan verrast te worden door zijn/haar dagblad. Deze Fokke & Sukke-editie van NRC laat overtuigend zien (ook qua verkoopsucces) dat vernieuwing niet altijd te maken hoeft te hebben met ‘multimediaal’ of internet. Hulde dus aan de man of vrouw met dit idee is gekomen en ervoor gezorgd heeft dat het ook werd uitgevoerd.

Eén kanttekening: als ik door deze krant van 1 september blader, valt op hoe weinig advertenties erin staan Wat een gemiste kans voor de Persgroep en voor adverterend Nederland! Want wie wil nu niet in een collectors item adverteren?

Zou de matige advertentionele bezetting de reden zijn dat de mooiste (en in mijn optiek) beste titel van de nieuwe Persgroep nu in de etalage staat? Ik hoop van niet want ik vermoed dat Van Thillo zich daarin vergist. Ik voorzie dat dit segment met deze doelgroep wel eens het meest lucratieve zou kunnen worden van zijn hele bestand.

Het dagblad dat het sterkst gepositioneerd is en duidelijk ergens voor kiest, is straks de winnaar. Er zijn (voor de commerciële krimpende markt) te veel dagbladtitels. Als de markt niet snel aantrekt, gaan er titels sneuvelen. En die markt trekt niet aan. Ook 2010 wordt een lastig jaar. Dit probleem is opeenstapeling van verschillende factoren die door de uitgever nauwelijks te beïnvloeden zijn.

Het enige dat een uitgever rest is een product te maken dat er elke dag toe doet. Dat door zijn inhoud en vorm boven de middelmaat uitsteekt. Dat nieuws maakt op zo’n manier dat het zichzelf verspreidt. En natuurlijk zodanig is vormgegeven dat je er met plezier naar kijkt.
De NRC van 1 september was een prachtig voorbeeld, waar ik van genoten heb. Dank daarvoor. Het kan dus nog.