'Het vierde kabinet-Balkenende voert permanent campagne. Het gevaar bestaat nu dat het getreiter van GeenStijl aan het adres van minister Vogelaar een overreactie teweegbrengt van de kant van het communicatiewezen. Of de kiezers dat waarderen, is de vraag.' Was getekend Hans Wansink, politiek commentator in De Volkskrant. http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/425/Minister_struikelt... Een scherp commentaar vandaag in deze krant over het interview met minister Vogelaar op Geen Stijl. Maar ook op het communicatiebeleid van deze regering. 'Tegen GeenStijl valt weinig te doen, want de vrijheid van meningsuiting en van publicatie geldt net zo goed voor kwaadwillende amateurs als voor echte journalisten. Serieuze media doen er goed aan expliciet, in een stijlboek of op hun site, te vermelden wat de journalistieke standaarden zijn waarop ze kunnen worden aangesproken. Het gevaar bestaat dat het getreiter van GeenStijl een overreactie teweegbrengt van de kant van het communicatiewezen. Wie niet beschikt over een gehaaide persafdeling, is aan de heidenen overgeleverd.'
Tikkie arrogant is ie wel. Een typische representant van die honderden krioelende journalisten op die vierkante kilometer op het Binnenhof, die dat stukje Nederland zien als de machtigste plek op aarde. Die zo bedrijfsblind waren dat ze nimmer de Fortuyn-revolte zagen aankomen. Die allerlei malle codes hanteren om de sociale controle binnen die club tot kunst te verheffen. Het mag allemaal, alleen is de wereld in hoog tempo aan het veranderen en zijn de woorden van Wanink niet meer dan een schreeuw in de echoput van de mediageschiedenis. Bovendien hoezo serieuze journalistiek? Jarenlang was voor de parlementaire redactie van De Volkskrant de oude koffiekamer van Binnenhof 5 de lokatie waar met prominente PvdA-ers strategisch werd afgestemd. Waar de normen van het politiek-correcte-denken werden bepaald, maar waar ook de jenever tot grote overmoed leidde en het attaqueren van politieke tegenstanders als een Onno Ruding of een Bert de Vries. De Fortuyn-revolte legde scherp de breuklijn bloot tussen de stamgasten van Nieuwspoort en de rest van de wereld. Steeds scherper ook komen er breuklijnen tussen de 'oude media' en journalisten van een nieuwe generatie als Rutger Castricum of nieuwe media als Geen Stijl. Het is zeer aanmatigend als Hans Wansink dat weg zet als 'amateurjournalistiek'. Een blunder van de eerste orde, omdat deze 'amateurjournalistiek' meer dan welke gewichtige analyse van meneer Wansink ook de discussie op straat en in de kroeg bepaald. En daar niet alleen. Geen woord in het stuk van Wansink over RTL dat donderdag met gebruik van GS-beelden als openingsitem in het Half 8 Nieuws keihard de stelling poneerde dat de dagen van Vogelaar in het kabinet geteld zijn. Hetzelfde op de site van Elsevier bijvoorbeeld. De dagen zijn inderdaad voorbij dat De Volkskrant Nederland voor het laats kon waarschuwen. Het kabinet-Balkenende zet terecht in op professionele communicatie. Zeker in een tijd dat met uitzondering van De Telegraaf de gedrukte media nauwelijks meer een rol spelen in de opinie-vorming in Nederland. Zo weten de 'oude media' nauwelijks raad met Geert Wilders. Het is een beetje Wilders die een scheet mag laten en de journalisten die amechtig over het Bnnenhof rollen om aan politici te vragen of ie niet stinkt. Evenwichtige politieke verslaggeving is gebaat bij een veel sterker krachtenspel tussen journalisten en de politiek. Als daar uitdijende communicatie-afdelingen voor nodig zijn; vooruit dan maar. Het is flauw om altijd naar Blair te wijzen, maar als ik zie hoe slecht sommige ministers hun beleid verdedigen of hoe moeizaam ze worstelen met het populisme van Wilders en Verdonk dan zou een kwaliteitsimpuls van een 'spindokter' bijna landsbelang zijn. En met Geen Stijl en andere nieuwe fenomenen moeten we maar leren leven. Professionele voorlichters kunnen dat.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!