Barcelona Principles 2.0 zijn gelanceerd

De internationale brancheorganisatie AMEC in Londen heeft een nieuwe versie gepresenteerd van de Barcelona Principes. AMEC wil met deze 2.0-versie inspelen op de grote veranderingen van de afgelopen jaren in het medialandschap en in het werk van communicatiespecialisten.

De Barcelona Principes zijn opgesteld in 2010, om een einde te maken aan een wildgroei van ondoorzichtige onderzoeksmethoden, zoals zogenaamde PR values, gebaseerd op advertentiewaarden.

Marketing

De oorspronkelijke versie richtte zich vooral op het meten van PR-campagnes. De nieuwe versie is breder toepasbaar voor alle communicatiedisciplines en sluit beter aan op andere disciplines zoals marketing, sales en strategie.

Paid, earned, owned, shared

De Barcelona Principles 2.0 onderstrepen nog meer dan de eerste versie het belang van geïntegreerde evaluatie van alle mediasoorten en kanalen (paid, earned, owned en shared media) in combinatie met zogenaamde outcome-gegevens over effecten van communcatie, onder andere door de koppeling met marktonderzoek, click-statistieken en salesdata.

David Rockland

De nieuwe versie is opgesteld door een werkgroep van AMEC in samenwerking met ICCO, PRCA, PRSA, IPR, en The Global Alliance. Deze organisaties stonden ook aan de wieg van de oorspronkelijke principes. De werkgroep stond onder leiding van David Rockland, Partner van Ketchum en voormalig voorzitter van AMEC, met als leden Paul Njoku, UK Government Communicatie Service, Jim Macnamara (Universiteit van Technologie, Sydney, Australië) en vertegenwoordigers van enkele bedrijven, waaronder Philips.

Achterlopen

Jeroen Scholten, oprichter en directeur van Publistat, is blij met de aanpassingen: ‘Ik hoop dat de communicatiewereld in Nederland de aanpassingen omarmt. Op dit moment lopen we in Nederland nog duidelijk achter. In plaats van echt onafhankelijk effectonderzoek waar communicatiespecialisten en de rest van de organisatie lering uit kunnen trekken, blijven we in Nederland nog te vaak hangen in willekeurig en soms zelfs misleidende methoden zoals mediawaarden en PR Values ter rechtvaardiging van de geleverde inspanningen.’