In één-op-ééngesprekken ondersteunen we onze woorden met gebaren en oogcontact. Maar hoe werkt dat als we in en voor groepen spreken, bijvoorbeeld bij het geven van presentaties en voorlichting of in de kroeg?
Onderzoekers van onder andere het Max Planck Instituut en de Radboud Universiteit verdiepten zich in die vraag en keken wat er gebeurt als drie personen tegelijkertijd met elkaar communiceren. Deelnemers aan het onderzoek hoorden iemand iets vertellen, vergezeld met gebaren, terwijl zij of de anderen werden aangekeken.
Wat bleek? We begrijpen de ander minder snel als hij niet naar ons kijkt. Wie dus wil dat zijn boodschap overkomt, bij presentaties of in vergaderingen of voorlichtingsbijeenkomsten, die moet zorgen voor oogcontact met de luisteraars.
Natuurlijk kan het ook zijn dat dat niet altijd met iedereen mogelijk is. Daar is een vrij simpele remedie voor: zorg dat je verhaal altijd ondersteunt met gebaren. Uit hetzelfde onderzoek bleek namelijk dat het tragere begrip dat optreedt als iemand niet wordt aangekeken nagenoeg wordt opgeheven door ondersteunende gebaren.
Er blijft dus maar een advies over: gebruik altijd je handen!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!