Ronald van den Hoff is boos, zo lijkt het als hij in deel 1 afrekent met de zombie-economie, (re)organisaties, quango’s en krokodillen. Alles zit vast in traditionele structuren, de oude society immobiliseert. Regenten en bestuurders regelen en organiseren om te bevestigen wat is. Met de blik naar achteren dus en dan zie je niet wat er voor je ligt. De crisis is daar een gevolg van. Een vertrouwenscrisis. Massale afkeer en desinteresse voor de politiek, het verlies van het bankvertrouwen en de daar achteraan komende economische crisis, angst voor verlies, gebrek aan vertrouwen, verstarring in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal.
Vertrouwen is basaal. Het vertrouwen in de verantwoordelijkheid en zorg van overheid, kerk en werkgever wordt steeds weer teleurgesteld. Zij zorgen eerst en vooral voor zichzelf blijkt steeds opnieuw. Zonder vertrouwen werk je niet samen aan een maximaal resultaat met en voor elkaar.
De roltrap is tot stilstand gekomen:
samen verantwoordelijk
Tijd voor verandering, het roer radicaal om. Tijd om eigen verantwoordelijkheid te nemen: “Voor mij is dat vanzelfsprekend” aldus Van den Hoff, “Ik heb nooit geloofd in ’je kunt er niets aan doen’. Daarom juist ben ik ooit ondernemer geworden: je kunt zelf wel degelijk iets doen!” Een groeiende groep mensen leeft en werkt anders dan tot nu toe gebruikelijk is. Parallel aan de conventionele economische werkelijkheid is een nieuwe wereld ontstaan waarin elke dag waarde wordt gecreëerd. Zonder dat het daarbij per sé om geld verdienen gaat. Delen en participeren staan erin centraal, de resultaten waarde en levensgeluk.
De oriëntatie van deze mensen is een andere. Zij zijn open, transparant en onbevooroordeeld. Authentiek, autonoom en van daaruit verbonden. Met oog voor het grotere geheel, handelend vanuit normen en waarden die uitstijgen boven individueel of nationaal belang.
Zo ontstaat een interdependente economie. Verbonden prosumers werken al in een vroeg stadium mee aan de totstandkoming van nieuwe producten en diensten, bepalen mee wat en hoe er geproduceerd wordt. Toegang wordt belangrijker dan bezit. Consument en producent vervloeien in ‘collaborative prosumption’. Daardoor ontstaan ook nieuwe markten: Zipcar en Zilox zijn voorbeelden van product-service-systemen waarin de prosument wel de geneugten geniet maar niet langer de lasten hoeft te dragen. Marktplaats is het voorbeeld van een herverdelingsmarkt waarop je doorgeeft wat je niet meer nodig hebt. Couchsurfing een voorbeeld van het verlenen van diensten of het bieden van producten aan sociaal bekenden.
overvloed
Verbondenheid in netwerken vindt in Society 3.0 een nieuw evenwicht. In de interdependente economie zijn niet vanzelfsprekend meer de grote organisaties maar in toenemende mate het midden- en kleinbedrijf en de zelfstandige professionals de spelbepalers. Producten en diensten op maat, van onberispelijke kwaliteit – ook voor de omgeving -. De kernwaarden zijn transparantie, rekenschap afleggen en authenticiteit. De prosument denkt mee, maakt mee en heeft alternatieven in overvloed.
“De prosument wil kiezen, kan kiezen en gaat kiezen” weet Van den Hoff. In deel 2 van zijn boek werkt hij zijn waarnemingen en ideeën uit voor thema’s als leefomgeving, werken, geld, democratie, onderwijs, zorg en ontwikkelingssamenwerking.
Ook het concept van Seats2Meet komt aan de orde als praktijkvoorbeeld. Essentieel is het faciliteren van de sociale verbindingen die de mensen zoeken en kunnen vinden in dit innovatieve vergader- en werkruimteconcept dat wordt aangevuld met Mindz.com, dat een ondersteunende virtuele structuur biedt.
In Organiseren 3.0 vertaalt de schrijver zijn inzichten naar de praktische kanten van het nieuwe ondernemen. De vorm en structuur van organisaties veranderen, net zoals leiderschap en cultuur. Weggeven en winst maken gaan samen, co-creatie is de basis voor nieuw relaties en het social business concept is de basis voor de uitdaging waarvoor marketing 3.0 staat.
winds of change
‘Een dikke plaat verdient een stevige moker’ las ik laatst in een column van Youp… Society 3.0 is zo’n moker voor wie nog niet wakker is geworden in deze tijd. Duidelijk en uitgesproken breekt het door de dikke plaat, van geweld is echter geen sprake. Het weliswaar vuistdikke boek is er niet om te breken of beschadigen, maar om op te schudden en te inspireren. Zoals de zenmeester die thee blijft schenken terwijl het kopje al vol is werpt de vriendelijke horecaman het verfrissende glas water in je gezicht in plaats van dat hij het voor je neerzet. Ronald wat doe je nou?.... dank je.
Society 3.0 heeft haar deuren geopend. En zoals het een hospitalityman betaamt: Van den Hoff nodigt u van harte uit, met open armen. Uit de jukebox klinkt The Scene (Open, …wat anders?) en op de leestafel is in het opengeslagen boek het motto zichtbaar: ‘when the winds of change are blowing, some people are building shelters and others are building windmills’.
karakter
Samengevat in twitterformaat: verbind klanten met elkaar en ze verbinden zich met jou. 55 karakters, dat laat de ruimte voor 85 eigen karakters voor aanvulling en dialoog. Society 3.0 is zichtbaar en hanteerbaar, het eigen karakter is aan de lezer.
Marketing in Society 3.0? Van den Hoff geeft met zijn boek een prima samenvatting van wat er gaande is en een voorzet voor wat komt. Met Seats2Meet onderstreept hij wat hij zegt ook met een actief handelen in de praktijk. De prosument neemt een actieve rol, da’s geen vraag maar een gegeven. Daarin mag je participeren en moet je faciliteren. Voor traditionele zendergeoriënteerde marketing is geen toekomst.
Het boek eindigt met de uitnodiging tot disruptive bypass. Je kunt er (onder)deel van zijn. Of de gepasseerde… variëren op het bestaande volstaat daarvoor niet.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!