Mona kwam vorig jaar met de puddingvariant (‘Toetje van de Maand’) Limoncello. Op de verpakking was de productnaam Limoncello Pudding luid en duidelijk te lezen, terwijl de pudding geen druppel limoncello bevatte. Dat leidde in december dan ook tot een klacht. Sarah Arayess van Hoogenraad & Haak Advertising + IP Advocaten, stelt in de nieuwsbrief van het kantoor dat Mona vond dat consumenten wel begrijpen dat het toetje smáákt naar limoncello, maar geen echte limoncello bevat. Dat valt immers te lezen in de lijst van ingrediënten - precies zoals de klager ook had gedaan.
Misleiding
Toch was hier mogelijk sprake van misleiding volgens Arayess. Sinds de zaak Teekanne weegt de hele verpakking mee om te bepalen of er sprake is van misleiding. Tot 2015 werd er vanuit gegaan dat een consument geïnteresseerd in de productsamenstelling altijd de ingrediëntenlijst zal lezen. Nú wordt er ook rekening gehouden met productbenaming om te bepalen of er sprake is van misleiding.
Puddingmisleiding
De RCC-voorzitter oordeelde dat er inderdaad sprake was van misleiding. ‘Rekening houdend met onder meer de gebruikte bewoordingen, alsmede met de plaats, de kleur en het lettertype van de benaming limoncellopudding, waarbij het woord “limoncello” groot en dominant in beeld komt, wekt het etiket de verwachting dat het product in enige mate limoncello bevat’, valt te lezen uit de verklaring van de voorzitter.
Uit het schap
Met de zaak Teekanne in het achterhoofd, had de voorzitter in het oordeel eigenlijk ook nog eens rekening moeten houden met andere elementen op de verpakking, zoals afbeeldingen. In de Mona-zaak werd geadverteerd met limoncello-ingrediënt citroen, wat dus ook misleidend is. Een aanbeveling van de RCC-voorzitter bleef echter achterwege, omdat het product niet meer verkrijgbaar is en ook niet zal terugkeren in de schappen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!