Met Snickers in een snaxi

In de aankomende week wordt eerst aandacht besteed aan de outdoor campagne en internet (facebook). Daarna wordt ook overgegaan op televisie commercials. De campagne bestaat niet alleen uit een lingo van het merk Snickers, maar wordt elk woord ook geschreven binnen het logo van Snickers. Zo wordt Snickers flink geprimed doordat consumenten blootgesteld worden aan het logo van Snickers waarin een ander woord is geschreven. Een voorbeeld hiervan zijn de letters taxi op de ‘yellow cabs’. Plak het logo van Snickers op een taxi en hussel de worden Snickers met die van ‘taxi’ en je hebt: Snaxi. Makkelijk, grappig en Snickers blijft goed herkenbaar.

Andere woorden kunnen bijvoorbeeld ook zijn: planetarium wordt peanutarium of de New York Times wordt The Nougat Times. Dit zijn enkele voorbeelden uit de de VS, maar in het Nederlands zijn natuurlijk ook tal van voorbeelden te vinden (die ik écht later vandaag ga posten, ik zit niet in een creatieve bui merk ik...)

Anders dan de door Loeki bekroonde commercial Goedemoggel, is dat in deze Snickers campagne het merk duidelijk blijft. Het enige doel dat Snickers met deze campagne bereikt is het primen van het merk. Bij Goedemoggel was minder duidelijk wie nou acher de campagne zat (ik herinner me de woorden van Alfred Levi: “Hard gelachen, maar het ging nergens om. Dus in 2008 naast de Gouden Loekie ook maar eens de Gouden Bochel uitreiken. Aan de tv-commercial waar we het hardst ? maar waarom ook alweer - hebben gelachen”). Desalniettemin, populair was de campagne wel en je kon een kantoor niet binnenkomen zonder je collega’s te begroeten met Goedemoggel.
Ook ik onderdrukte een glimlach toen ik mijn collega’s door de gang 'ik roggel het wel even' hoorde tieren. Wie weet, sturen we elkaar binnenkort facebook berichten met ‘Ik zie je om vier uur bij de Snetro’.

Persoonlijk denk ik niet dat het zover zal komen; met de Goedemoggel campagne kon men zich goed identificeren en daarvoor is de Snickers campagne te internationaal en zonder duidelijke doelgroep. Toch ben ik positief over de Snacklish campagne, als is het alleen maar omdat een grappige tekst op een abri me onverwacht eventjes laat lachen.