Jeannet

Langzaam kwam ze de hal inlopen. Ze kwam uitgeblust over in haar fletse mantelpakje. Een vermoeide, wat oudere dame: Jeannet.

Ze had zich een aantal weken geleden bij mij aangemeld en haar cv gemaild. Uit haar cv was niet meer te halen dan een aantal obligate feitelijkheden.

Gezien de aan haar toevertrouwde verantwoordelijkheden en het type werkgevers waarvoor ze de afgelopen 15 jaar voor werkte, móest ze wel een professional zijn: grote corporates met complexe interne structuren in een veld van straffe concurrentie. 

In ons gesprek vertelde ze me teleurgesteld te zijn in carrièrekansen, sollicitatieprocedures en de kwaliteit van recruiters in het algemeen. Ze had mij opgezocht omdat ze niet meer wist ‘hoe ze verder moet’.

Haar laatste werkgever was drie maanden geleden overgenomen door een buitenlandse concurrent en haar functie in Nederland bleek overbodig en werd vanaf het nieuwe jaar ingevuld door iemand in Londen.

Op het moment dat het gesprek inhoudelijker werd, straalde ze zelfvertrouwen uit en was ze professioneel. Ze had een krachtige persoonlijkheid en een oorspronkelijke visie op zaken. Gedurende het gesprek werd mij duidelijk waartoe zij in staat zou kunnen zijn binnen haar vakgebied. 
Ze was inderdaad een vakvrouw, maar wel iemand die niet meer goed aangesloot op de rekruterende buitenwereld van vandaag de dag.

In de loop van de moordende sollicitatieprocedures in 2013 was zij haar professionalisme, haar inhoudelijkheid en zelfs haar persoonlijkheid wat kwijtgeraakt.

Doordat ze in haar eigen woorden haar hele verhaal vertelde, ging bij Jeannet een lichtje branden. Tijdens het gesprek kreeg ze weer energie als we het over bijvoorbeeld kansen en mogelijkheden hadden.

Jeannet is een van de vele professionals die problemen hebben om zich als eind-veertiger, begin-vijftiger op de arbeidsmarkt te herpositioneren. 

De oorzaken zijn verschillend: soms te lang blijven hangen in een branche, specialisme, cultuur of comfortzone.

Dat wat Jeannet heeft bijgedragen aan organisaties en de aan haar toevertrouwde merken, heeft ze verzuimd te investeren in haar eigen carrière. 

Oplossing: ik ga met haar werken aan een professioneel cv en we gaan samen kijken hoe ze recruiters van corporates kan overtuigen om haar uit te nodigen voor een gesprek. Daarnaast is het belangrijk dat ze eerst zichzelf geestelijk klaarstoomt voor haar rentree in de sollicitatie-arena. Om weer in zichzelf te geloven, misschien met hulp van een professionele coach.

En het mantelpakje kan beter in de kast blijven hangen.