Als je dan toch dood moet, dan maar beter in komkommertijd. Het overlijden van Krijn Torringa, op 66 jarige leeftijd – treurig genoeg daar niet van - leidde gisteren tot uitgebreide analyses van ’s mans oeuvre en zijn betekenis voor de Nederlandse radio. Wat zeg ik: Nederlandse cultuur. Tal van stokoude radiogrootheden - Ad Visser, Cees van Zijtveld - werden door Radio 1 uitgebeid in de gelegenheid gesteld om in de overvloedige zendtijd diepgravend te bomen over de onnavolgbare manier waarop Krijn invulling gaf aan dat oerhollandse begrip gezelligheid. Het is dat Medy van der Laan ergens ver weg op een camping zonder mobiele telefoon zit uit te huilen, anders had zij ongetwijfeld ook een duit in het zakje gedaan. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hoogtepunt was een item waarin Krijn - in een interview uit pakweg 1987 - nog eens haarfijn uit de doeken deed hoe dat nu precies ging met dat vermaarde radiospelletje Toontje Hoger. In slechts vijf minuten had Krijn het helemaal uitgelegd. ‘Nou, en dan zei de kandidaat dus hoger en dan draaiden wij dat knopje dus een streepje hoger. En als de kandidaat lager zei, dan draaiden wij dat knopje dus een streepje lager. Snap je?’ Ademloos hoorde ik het aan. Gelukkig werd het interview later op de avond nog talloze keren herhaald. En Krijn bleef natuurlijk opening van alle journaals, op de hele, de halve en de kwartklok. Schaamteloos mooie radio. Soms kan je als journalist zo trots zijn op je vakgenoten.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!