Blogging is 'Taking back control of topics'

David Weinberger, filosoof en auteur van het bekende boek over internet 'The Cluetrain Manifesto' en het nieuwe boek 'Small Pieces Loosely Joined', was vanochtend even in Amsterdam om met een aantal klanten van PR-bureau Edelman van gedachten te wisselen over het nut van weblogs.

Weinberger wil geen definitie van 'de weblog' geven, hij wil alleen zeggen wat weblogs in ieder geval niet zijn: geen vorm van journalistiek (of onverantwoordelijke journalistiek, zoals traditionele media volgens Weinberger ons willen doen geloven), en ook geen vorm van massamedia, ook al genereert een weblog soms meer traffic dan een grote nieuwssite.

Als je een blog dan toch moet definiëren, noemt Weinberger drie criteria;

ten eerste creëert een weblog 'een zelf', je hebt de controle over je eigen onderwerpen, op je eigen publieke plekje in een onbegrensde ruimte (namelijk het internet). Weinberger: 'Blogging is taking back control of topics, topics who were in the hands of media and publishers.' Als voorbeeld noemt hij Wikipedia.com, een open source encyclopedie die inmiddels 650.000 onderwerpen bevat, maar geschreven wordt door mensen zoals jij en ik. Weinberger: 'Je zou denken dat Wikipedia vol staat met onzin, omdat iedereen maar naar believen kan posten, maar het tegendeel is waar. De informatie wordt steeds beter, en als een marketeer echt wil weten wat er op dit moment leeft in de maatschappij, kan hij beter terecht op deze plek, dan op de site van de Encyclopedia Brittanica.'

Ten tweede zijn weblogs open, waar traditionele nieuwssites gesloten zijn. Weinberger noemt die open instelling 'generosity'. Een goede weblogger zegt 'Ga weg van mijn site, bezoek ook eens deze collegablogger, of lees hier eens.' Nieuwssites verwijzen volgens Weinberger enkel naar hun eigen artikelen, bekijk bijvoorbeeld de site van New York Times, waar alleen de advertenties je buiten de site doen belanden. Juist de open instelling van webloggers zorgt voor geloofwaardigheid bij de lezer.

Als laatste mag een blog in tegenstelling tot een journalistieke site best spel- en taalfouten bevatten. Volgens Weinberger is het juist de charme van een blog dat je kunt zien dat iemand weinig tijd had om te posten. Een taalfout creëert volgens hem intimiteit, want de schrijver geeft zich bloot, en imperfectie is charmant.

Weinberger zelf schrijft uiteraard op meerdere weblogs, maar de belangrijkste is deze.