Hoera, daar is weer een oud onderwerp, ook nog eens opgerakeld door een pensionado. Nog steeds actueel dan? In haar artikel wijst Loes de Fauwe op het onderzoek van de journalistenbond NVJ van twee jaar geleden. Daaruit bleek dat er in Nederland in de communicatiebranche 55.000 mensen actief zijn, tegenover 14.000 journalisten. Tegen tien opleidingen journalistiek staan 24 opleidingen communicatie.
Is dit allemaal erg? Paar citaten uit Het Parool. Schuijt: 'Communicatieadviseurs hebben een andere prioriteit dan voorlichten, zij bewaken de beeldvorming en daar is waar het hellende vlak naar de propaganda dreigt.' Hugo de Klerk van bemiddelingsbureau Communicatie & Co: 'De voorlichter was iemand die in opdracht aan pers en publiek het standpunt van zijn broodheer weergaf. Nu doet de (pers-)voorlichter corporate communication. Hij maakt deel uit van de club die met strategisch inzicht de beeldvorming bewaakt, dus de trend is veel meer regie dan voorlichting.'.
Maar waar doe het nu pijn? Ergens verscholen in het artikel lezen we dat Schuijt denkt dat de scheve informatiehuishouding van overheden wel eens een van de oorzaken kunnen zijn van de veelbesproken kloof tussen bergers en overheid/politiek. De Fauwe zelf: "Hoe kan een mens de overheid vertrouwen als hij geen zicht heeft op wat die overheid allemaal bekokstooft.'
Schuijt, tenslotte, over het moraal van het verhaal: 'Er wordt tegenwoordig over de media zwaar geklaagd en dan denk ik: dan moet je zorgen dat je die media beter van informatie voorziet. Als een journalist niets te horen krijgt en afhankelijk is van lekken, krijg je ook wel eens lulkoek, ja.'
What's new, pussycat?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!