Het 1 kind beleid van de Chinese overheid heeft ertoe geleid, dat de ouderlijke en grootouderlijke aandacht zich richt op dat ene kind. Daar wordt alles voor opzij gezet en aangezien de gemiddelde Chinees 50 tot 60% van zijn inkomen spaart, leidt dat tot een koopkrachtige jeugd met relatief heel veel geld. Het officiële inkomen, in dit geval van de jeugd, is dus niet bepalend voor de koopkracht. Zo zie je heel veel jonge Chinezen, studenten en kantoor werkers, met een inkomen van slechts 200 euro permaand, met de meest dure telefoons en andere gadgets rondlopen. Ze worden "Little Emperors"genoemd. Een dankbare doelgroep dus. Markt gegevens waar wij gewend mee zijn te werken, zoals koopkrachtplaatjes, gaan dus niet op.
Ook zijn Chinezen heel handig in het vinden van oplossingen om de wet-en regelgeving, als die er al is, te omzeilen, zodat niemand zijn "gezicht" verliest. Wij wilden naar Dujiangyan, om er een irrigatiesysteem van 2000 jaar oud en het "waterfestival" te bezoeken. Maar door de onlusten in Tibet was dit een "no go area"voor buitenlanders. En dan...Marc belt een Chinees vriendje, Richard, die familie blijkt te zijn van de oud-burgemeester van Dujiangyan. Die geeft onze groep een "koninklijke status", zodat we onder politie escorte in no-time dwars door het hele gebied scheuren, zonder enige beperking. Sterker nog: vanwege deze status behaagt het de lokale bestuurders zelfs om een extra openlucht theater voorstelling over de geschiedenis van deze waterkering voor ons te organiseren, waarbij ze 1000-den Chinezen laten wachten op het begin van de voorstelling, tot de hoogwaardigheidsbekleders uit Nederland zijn aangekomen. Ik voelde me net geen keizer, maar wel heel erg vorstelijk.
Als klap op de vuurpijl worden we dan ook nog in Qingchengshan ontvangen door de spriituele leider van het
Taoisme geloof., inclusief een thee ceremonie en haar goede wensen voor onderweg. In Chendu zijn zelfs de Chinezen jaloers op ons.
Onze gastheer Richard, eigenaar van Pioco Mobile Data , heeft hier ergens in de buurt een eilandje gekocht , dat naast een heilige plek ligt en dus kan rekenen op vele bezoekers.Daar moeten we natuurlijk ook kijken. Hij is nu bezig om de inwoners te bewegen hun achternaam aan te passen tot Pioco. En dat in ruil voor een Wifi zuiltje, die toeristische informatie naar je mobieltje stuurt. Het verbaast me eigenlijk helemaal niets meer. Pioco is overigens in staat om over afstanden van 300 meter via blue-tooth data sturen.
's Avonds nog een "privédiner" met John Chan van Weatherock Cina LTD.een Chinese entrepreneur uit Singapore. Groot restaurant met veel separate diningrooms, waar we met een man of tien met alle egards ontvangen worden. Zelfs de varkensoren smaken prima.
We maken aan tafel een "wrap-up"over de wat kleinere zaken die ons zijn opgevallen:
- De overheid startende buitenlandese bedrijven voor 6 maanden gratis kantoorruimte aanbied in een incubator gebouw. Dat deze gesponsord wordt door onder andere de Nederlandse Kamer van Koophandel (waarom eigenlijk?)en dat ondernemend Nederland dat niet eens weet.
- Dat Lufthansa zwaar inzet op China en sinds kort 4 destinaties aanbiedt.
- Dat vooral de mobile sector veel behoefte heeft aan content.
- Dat de overheid de communicatie controleert en beheerst. Na de radio, televise en de kranten sector mag nu de internet wereld rekenen op een "warme" overheids belangstelling. Er zijn ongeveer 50.000 Chinese ambtenaren die alle publicatie sectoren controleren. Iedere advertentie moet eerst worden goedgekeurd door de overheid, voordat deze geplaatst mag worden. Wanneer je surft op zoekt op de woorden porno, Tibet of Taiwan, wordt jecomputer scherm direct zwart. Met dank aan Google en Microsoft.
- De gemiddelde Chinees maakt zich er niet druk over: De overheid heeft de laatste jaren heel veel geinvesteerd in Tibet en Tibet behoort al duizenden jaren tot het Chinese Rijk. Tibetanen zijn ondankbaar. De buitenlandse pers is eenzijdig in de berichtgeving en bevooroordeeld. Verder hebben ze het te druk met de ontwikkeling van hun land. De welvaart stijgt, de invloed van China mondiaal ook en daar zijn ze gewoon heel trots op! Ze zijn hierdoor optimistisch, werken keihard en zijn over het algemeen erg ingenomen met hun overheid en het systeem. Ze snappen niet dat wij zo afgeven over onze overheid, dat is zelfs erg "disrecspectfull".
Via een bezoekje aan de Panda's op zaterdag gaan we naar de airport voor de KLM vlucht naar Amsterdam.
Wat een beleving was dit toch allemaal!
Foto's op Flickr.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!