De kracht van neurodiversiteit in de creatieve sector

De HOI Foundation heeft als missie om het beeld van dyslexie te veranderen van stoornis, naar een brein dat anders werkt en eigen voordelen en nadelen heeft. Eén van de grootste problemen bij dyslexie is het gebrek aan kennis. Op scholen, thuis, bij bedrijven en zeker ook bij dyslectici zelf. Binnen het huidige systeem wordt de oplossing gezocht in het beter laten lezen en schrijven van het kind. Er wordt geen aandacht besteed aan de overige neurologische of emotionele verschillen die problemen kunnen vormen als ze niet worden begrepen. Het doel is dan ook: iedereen die met dyslexie te maken heeft, meer relevante wetenschappelijke kennis te bieden. 
 

Bij mijn nichtje, ook dyslectisch, zag ik precies dezelfde frustratie als wat ik zelf heb ervaren op school. Het heeft mij doen beseffen dat het tijd was om me te gaan verdiepen in dyslexie en de emotionele gevolgen ervan. ​Ik schrok dat er nog steeds zo weinig kennis is over de positieve kanten van dyslexie en de negatieve emotionele gevolgen als er niet goed mee omgegaan wordt. Wat als mijn ouders waren geïnformeerd dat kinderen met dyslexie 30% meer kans hebben op een depressie? Er gaat zoveel talent en innovatie verloren doordat we vast zitten in oude patronen. Het werd me snel duidelijk dat het tijd was voor een carrièreswitch, zodat ik mij hiervoor kon inzetten. 

Het kan een enorme impact hebben op de mentale gezondheid van neurodivergente mensen, maar vooral ook een grote impact op de maatschappij. “Neurodiversity is as important for a viable culture as biodiversity is for a viable ecosystem.” Er is steeds meer onderzoek dat laat zien dat we neurodiversiteit als een toegevoegde waarde moeten zien en niet als een beperking. Volgens recent onderzoek van de universiteit van Cambridge hebben dyslectici “enhanced abilities” op bepaalde gebieden, zoals ontdekken, uitvinden en creativiteit. De onderzoekers concludeerden dat mensen met dyslexie specialisten zijn in exploratie en nieuwsgierigheid. Deze "exploratieve bias", zoals zij het beschrijven, speelt een cruciale rol in de menselijke overleving. Het helpt ons aan te passen aan een veranderende omgeving. Wanneer bedrijven neurodiversiteit omarmen betekent dat onder andere meer innovatie, meer creativiteit en 30% meer productieve teams.  

Er zijn zeker de welbekende uitdagingen, zoals lezen, spelling, schrijven, focus en overprikkeling. Toch is een van de grootste uitdagingen van neurodiversiteit de mentale gezondheid. We moeten ons constant aanpassen aan wat er verwacht wordt binnen de traditionele processen van bedrijven. Een burn-out is dan ook een groot gevaar onder neurodivergente werknemers. Ook het gevoel van niet begrepen worden is voor velen lastig. Vaak zijn de sterke punten van het anders denken ook juist een uitdaging op de werkvloer. Daarbij is schaamte vaak een groot probleem bij neurodiversteit. De meeste van ons hebben op school dag in en dag uit te horen gekregen wat we allemaal niet kunnen of dat we ‘raar’ zijn. Dat heeft een enorme impact op je zelfvertrouwen. Wanneer je wordt gevraagd om bij een teammeeting iets op een whiteboard te schrijven zullen velen nog steeds dezelfde angst herkennen als vroeger tijdens de wandeling naar het schoolboord. 70% vertelt op het werk ook niet dat ze dyslectisch zijn, terwijl er veel effectievere teams kunnen ontstaan wanneer neurodiversiteit op de werkvloer beter wordt begrepen en geaccepteerd.

We zitten nog vaak vast in traditionele systemen, zowel op scholen als bedrijven. Taal wordt nog steeds gekoppeld aan intelligentie en extravert en sociaal zijn wordt ook vaak als een voordeel gezien. Neurodiversiteit wordt gelukkig wel steeds vaker toegevoegd aan het D&I beleid van bedrijven, maar het blijft dan vaak hangen bij awareness sessies. Het is vaak nog een uitdaging om neurodiversiteit echt onderdeel van de cultuur te laten worden. Neurodiversiteit wordt vaak als een D&I onderwerp gezien en niet als een toegevoegde waarde. En door alle verschillende labels schrikken managers ook vaak, terwijl bedrijven met kleine aanpassingen al heel veel impact kunnen maken. Toch zijn er steeds meer bedrijven zoals EY en SAP die neurodiversiteit omarmen. Ze hebben speciale programma’s ontwikkeld en maken gebruik van divergent denken.  

Dat wij, van de HOI foundation niet meer nodig zijn! Dat neurodiversiteit niet meer gezien wordt als een stoornis, maar eerder als een belangrijk vermogen dat vanaf de eerste dag wordt gewaardeerd en gekoesterd. Dat strength based culturen heel normaal zijn binnen bedrijven. Iets wat niet alleen neurodivergente mensen helpt, maar iedereen! Dat we teams creëren die gebaseerd zijn op complementaire cognitieve vaardigheden, waardoor zij effectief kunnen samenwerken en de best mogelijke ideeën en oplossingen kunnen produceren. Dat we bijvoorbeeld snappen dat mijn kracht ligt in het opbouwen van de inhoud van een rapport, in plaats van het schrijven ervan. Dat is namelijk zonde van ieders tijd. 

Kom op 27 oktober in de Tolhuistuin in Amsterdam alles te weten over de kracht van neurodiversiteit tijdens Thinking Outside the Box.