Column: Is content nog wel king?

Het Europees Parlement heeft zich niet eerder druk gemaakt over bedrijven die sterk zijn in content. Endemol hoeft niet verder als Ende en Mol. En Walt Disney niet als Walt en Disney. Is distributie dan toch king?

Een contentbedrijf als Axel Springer liet eerder dit jaar openlijk weten dat Google belangrijk is voor bezoek en advertentie-inkomsten, maar zegt te vrezen voor technologische overheersing en diefstal. Kranten leveren content die Google gratis verspreidt. Google is voor verslaafde uitgevers de dealer van de heroïne die bezoek en advertentie-inkomsten heet. 

Niet zo gek dat Axel Springer, evenals de New York Times, onlangs een aandeel nam in het Nederlandse Blendle, een digitale kiosk met artikelen uit tijdschriften en dagbladen. Beide bedrijven willen best verslaafd raken aan het digitaal verkopen van losse artikelen. Maar tegelijkertijd willen ze er niet zo afhankelijk van worden als Bassie van Adriaan.

Best opmerkelijk overigens dat twee grote buitenlandse uitgevers met één vingerknip een aandeel in Blendle kregen van oprichter Alexander Klöpping en co. Lokale uitgevers zoals De Persgroep en TMG, die met hun content Blendle levensvatbaar maakten, blijven met lege handen achter.

Blendle is nu nog een sigaretje, maar als het ook heroïne wordt, bepalen de New York Times en Axel Springer mede de prijs die de lokale aanbieders gaan ontvangen voor hun content.

Of als Axel Springer TMG zou kopen, dan heeft De Telegraaf opeens een voorkeurspositie ten opzichte van de Volkskrant. Bovendien profiteren de lokale uitgevers niet van inkomsten in grote markten, zoals John de Mol dat terecht wel doet als hij met een succesvol lokaal project de grenzen over gaat.

Als lokale uitgevers willen dat content king blijft, moeten ze nu de kraan richting Blendle dichtdraaien en een aandeel eisen. Voordat ze brakend en impotent in de goot eindigen.

Deze column staat ook in Adformatie 26, van 19 december

.