Overslaan en naar de inhoud gaan

Column Ebele Wybenga: Saigon

Het voelde verrassend goed om weer eens in een land te zijn waar de economie groeit. Niet van die weifelgroei waar wij mee leven, maar een…
Miniatuurvoorbeeld
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Miniatuurvoorbeeld
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie

Het voelde verrassend goed om weer eens in een land te zijn waar de economie groeit. Niet van die weifelgroei waar wij mee leven, maar een kloeke 5 à 6 procent per jaar. Vietnam zindert van de ondernemingslust. Elke onderbenutte vierkante meter langs de weg is een bouwproject. Families drijven handeltjes op de stoep voor hun huis. Op elk voorbijrazend brommertje zit iemand met een missie. Een meisje van acht staat klanten in het fotowinkeltje van haar ouders in uitstekend Engels te woord. Je weet dat ze het beter gaat krijgen dan haar vader en moeder.

related partner content for mobile comes here

Nog steeds hangt overal de beeltenis van vadertje Ho Chi Minh. Maar in het straatbeeld duikt steeds vaker een blozende dubbelganger op: Colonel Sanders van Kentucky Fried Chicken. De brede allées van het voormalige Saigon worden omzoomd door propagandaborden van de Communistische Partij. Rode pioniertjes met geheven armen. Metershoge boeren, arbeiders, soldaten en ingenieurs, glimmend van partijliefde.

Maar tussen de hamers en sikkels door blinkt en knippert reclame voor banken, bier en smartphones. Vanaf het balkon van ons hotel in Ho Chi Minh City, het Continental uit 1880, dachten we uit te kijken op een ander ivoorkleurig monument uit de Frans-koloniale tijd. Het bleek een gloednieuwe shopping mall, opgetrokken in retro-stijl als huis voor Westerse luxemerken als Hermès en Gucci. Mondaine stadsbewoners noemen hun stad gewoon weer Saigon.

De Vietnamezen zijn de Nederlanders van Zuidoost-Azië. Hardwerkend, direct in de omgang, open naar de buitenwereld en handige handelaars. Politieke principes wijken gemakkelijk als het economisch beter uitkomt. Je voelt de polsslag van het kapitalisme hier heviger dan in Europa. In de boekwinkels een groot deel van het vloeroppervlak ingenomen door managementboeken. Wijsheden van Donald Trump en Warren Buffet, vertaald in het Vietnamees.

Toch kun je er niet omheen dat je op bezoek bent in een éénpartijstaat. Nergens zijn buitenlandse kranten te koop, zelfs niet op de vliegvelden. Wel is er een Vietnamese Cosmopolitan en een Vietnamese MTV. Dissidenten die opkomen voor democratie worden berecht en opgesloten vanwege &;anti-staat propaganda’. Wanneer komt het moment dat Vietnamezen niet alleen de nieuwste iPhone eisen maar ook het recht om te zeggen wat ze willen?

Advertentie

Reacties:

Om een reactie achter te laten is een account vereist.

Inloggen Word lid

Melden als ongepast

Door u gemelde berichten worden door ons verwijderd indien ze niet voldoen aan onze gebruiksvoorwaarden.

Schrijvers van gemelde berichten zien niet wie de melding heeft gedaan.

Advertentie

Bevestig jouw e-mailadres

We hebben de bevestigingsmail naar %email% gestuurd.

Geen bevestigingsmail ontvangen? Controleer je spam folder. Niet in de spam, klik dan hier om een account aan te maken.

Er is iets mis gegaan

Helaas konden we op dit moment geen account voor je aanmaken. Probeer het later nog eens.

Word lid van Adformatie

Om dit topic te kunnen volgen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Al lid? Log hier in

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen liken, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Al lid? Log hier in