Er is bijna niets zo persoonlijk als muziek. Eén kijkje in een platenkast en je weet wie iemand is. Bij het team van Amp.Amsterdam // The Sonic Branding Company stroomt muziek door de aderen. Dus hoe leer je ons beter kennen, dan door een blik in onze digitale platenkasten?
In deze dertiende editie praten we met Pim Mulders, Music Producer & Supervisor bij Amp.Amsterdam. Zijn collega’s noemen hem de enige echte rockster van kantoor, maar daar wordt hij zelf een beetje ongemakkelijk van. Naast zijn leven als gitarist bij The Dirty Daddies geniet hij minstens zoveel van het uitpluizen van muziekgenres. Zijn guilty pleasure: kerstmuziek.
Track & Trace: een serie over liefde voor muziek.
“YES. Daar was ik als kind helemaal weg van. Die albums heb ik echt kapot gedraaid. Supervirtuoze muziek, heel anders dan wat ik al kende. Dat wilde ik natuurlijk ook leren spelen. Ondanks mijn verzoek kwam mijn keyboardleraar met Britney Spears aanzetten. Dat was het begin van mijn rebellie. Om er jaren later, dankzij de Fiat Uno van mijn moeder waarin de Greatest Hits van Backstreet Boys vastzat in het cassettedeck, er alsnog achter te komen hoe steengoed dat soort popmuziek in elkaar steekt. Ik ben zelfs een keer naar een concert van Backstreet Boys geweest.
In groep 4 in Waalwijk raakte ik bevriend met Pieter. Waar mijn vader af en toe een knuffelrock cd kocht, kocht zijn pa elke week albums van YES, Jimi Hendrix en The Beatles die Pieter en ik mochten draaien. Zelf begonnen we ook een band. Later, op de middelbare school, maakte ik de switch van toetsen naar gitaar. De droom was om met muziek geld te verdienen, dus ging ik naar de Rockacademie. Mijn ouders waren sceptisch, maar inmiddels heb ik het tegendeel bewezen. En Pieter? Die is aardrijkskundedocent geworden. We zijn nog steeds vrienden.
Voor mijn stage kwam ik bij een bedrijf terecht dat jingles maakt voor radiozenders als 3FM, BBC en Q-music. Het is een uitdaging om in een seconde of tien genoeg energie te stoppen en het interessant te maken. Ik heb een liefde voor crooners en kerstmuziek en daar schaam ik mij niet voor. In muziek let ik op de melodie, de hook, productie of een bepaald element dat ik nog nooit eerder heb gehoord. In de muziek kun je alles maken wat je bedenken kunt, de sky is the limit. Dat maakt het zo cool. Lekker nerden in de studio en uitpluizen hoe genres in elkaar zitten, zodat je zelf ook die sound kunt maken. Om vervolgens ’s avonds met vrienden op te treden in mijn punkrockband Monomania. Punkrock is vrijheid, ik krijg er energie van.
Met een aantal jongens uit andere punkrockbands begonnen we een jaar of twaalf geleden The Dirty Daddies; een coverband waarbij we de liedjes spelen die je wilt horen als je een avondje uit bent met vrienden. We spelen medleys volgens een bepaald thema; classic rock, Nederlandstalig, dance en hiphop. Eerste couplet, refrein en direct door in het volgende liedje, van Wolter Kroes naar Bon Jovi en van Run DMC tot Queen en Macklemore. We spelen zo’n tachtig tot honderd shows per jaar, tot aan de AFAS Live aan toe. Het is heerlijk om als gitarist een podium kapot te spelen en een menigte los te zien gaan. Ik hoef niet vol in de spotlights; het liefst sta ik meer aan de zijkant mijn eigen ding te doen. Optreden contrasteert lekker met het werk op kantoor of in de studio.
Er zitten geen grenzen aan mijn muzieksmaak. Dat is handig voor mijn werk bij Amp.Amsterdam; ik weet van alle genres wel wat. Een van mijn taken is het briefen en schakelen tussen opdrachtgever en componisten. Door mijn achtergrond als componist spreek ik de taal. Dat maakt het makkelijk communiceren. Het mooist was een commercial voor Bol.com, die tussen Sinterklaas en kerst werd uitgezonden. Daarvoor maakten we een Sinatra-achtige kersttrack. De eerste demo wist al zo goed de juiste snaar te raken, dat die in de commercial kwam. Daar kwamen al mijn voorliefdes samen.
Beluister al Pim's favoriete nummers:
Op de hoogte blijven van nieuwe muziek? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief. Meer weten over wat muziek & geluid kunnen beteken voor jouw merk? Mail dan naar Maurice.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!