Er is bijna niets zo persoonlijk als muziek. Eén kijkje in een platenkast en je weet wie iemand is. Bij het team van Amp.Amsterdam // The Sonic Branding Company stroomt muziek door de aderen. Dus hoe leer je ons beter kennen, dan door een blik in onze digitale platenkasten?
In deze zesde editie praten we met Juliette Poulisse, Project & Licensing Manager bij Amp.Amsterdam. Haar muzikale smaakontwikkeling volgt de vele avonturen die ze meemaakte, waardoor haar favoriete muziek klinkt als een soundtrack van haar leven. met een speciale rol voor het Eurovisie Songfestival.
“Ik vind het heel mooi dat ik bij Amp.Amsterdam met muziek mag werken om een boodschap te versterken, zeker als er beeld bij komt kijken. Muziek brengt iets teweeg, het is een heel mooie zielsvertaling. Het is zo sfeerbepalend dat het zelfs je koopgedrag kan bepalen. Net zoals een geur je terug kan brengen naar een bepaald moment, kan muziek dat ook”
Sommige herinneringen worden mede bepaald door de muziek die op dat moment te horen was. Soms hoor ik een nummer en dan brengt het mij direct terug naar een bepaald moment in mijn leven. Vandaar dat mijn playlist ook zo is opgebouwd; van muziek uit mijn jeugd, naar nu. Alors On Danse, van Stromae bijvoorbeeld. Die hoorde ik overal toen ik voor het eerst alleen met een vriend naar het buitenland mocht, naar Sziget festival in Hongarije. Stromae trad daar toen niet op, maar uiteindelijk zag ik hem optreden in de AFAS Live en het was direct het beste concert dat ik ooit heb gezien. Het stak zo ontzettend goed in elkaar, over elk detail was nagedacht. De lichtshow sloot aan op de muziek en hij ging daar weer de interactie mee aan, waarbij ze elkaar versterkten. Het werd een kunstwerk om naar te luisteren én kijken.
Wie ik ook tijdens een festival heb leren kennen zijn de White Lies en daar luister ik nog steeds heel graag naar. Toen ik ze voor het eerste hoorde was ik met name onder de indruk van de prachtige, diepe stem van de frontman. Tijdens concerten belandde ik vroeger nog wel eens ergens. Na een concert van White Lies bijvoorbeeld belandde ik in de tourbus van het voorprogramma, de band Anteros. Ik botste in het publiek tegen de drummer op, raakte ermee aan de praat en zei dat ik ze wel wilde interviewen (ik wilde toen nog de muziekjournalistiek in). Toen werden mijn vriendin en ik uitgenodigd om de volgende dag mee te rijden in de tourbus naar Den Haag en zo waren we ineens VIP's voor nóg een concert van White Lies.
Die interview-truc heeft nog eens een gekke avond opgeleverd. Ik was met een vriendin op weg naar een concert van de Zuid-Afrikaanse rapper Jack Parrow, maar door een treinstoring zagen we alleen de laatste drie liedjes en dat vonden we echt zo zonde, daar kwamen we niet voor! Ik ben bij de backstage gaan staan en zei dat ik een interview had met Jack en dat was schijnbaar zo overtuigend dat ik binnen no-time biertjes zat te drinken met Jack Parrow en zijn band.
Tijdens de middelbare school had ik zelf ook een band: FIERCE! We begonnen in de regio (Gouda), maar traden uiteindelijk ook op in andere steden als Eindhoven, Den Haag, Rotterdam, Utrecht... Toch ging ik niet naar een muzikale opleiding, maar ben ik Russisch gaan studeren; een interesse die aangewakkerd is door de geschiedenis lessen van meneer van Zoest en mijn liefde voor talen. Onderdeel van de studie Russisch was een halfjaarlijkse uitwisseling naar Sint Petersburg. Ik kijk daar met ontzettend veel plezier op terug. Wat een avontuur! Muziek was overigens nooit ver weg, want voor de fameuze 'tussen Sint en Kerst-Borrel' ook wel de 'Slavische Borrel' werd iedereen gevraagd om iets voor te dragen. In die strekking maakte ik via een van mijn docenten kennis met de Oekraïense band BoomBox en het nummer Вахтёрам, wat iets als 'bewaker' of 'wachter' betekent. Het is voor mij de soundtrack geworden van mijn studie Russisch. Muziek bleef toch aan mij knagen. Ik volgde daarom een minor in muziek tijdens mijn studie Russisch en schreef een thesis over imperfectie als protestmiddel in Russische popmuziek, zodat ik een basis had om door te stromen naar de Master Arts, Culture and Media, waar ik uiteindelijk ben afgestudeerd met een onderzoek naar de invloeden van major labels en globalisering op de muziek van het Eurovision Songfestival.
Ik vind het heel mooi dat ik bij Amp.Amsterdam met muziek mag werken om een boodschap te versterken, zeker als er beeld bij komt kijken. Muziek brengt iets teweeg, het is een heel mooie zielsvertaling. Het is zo sfeerbepalend dat het zelfs je koopgedrag kan bepalen. Net zoals een geur je terug kan brengen naar een bepaald moment, kan muziek dat ook. Je voelt er altijd iets bij, of het nu een standaard popliedje is of klassiek en of het een taal is die je verstaat of niet. Hoe vet is dat?
Beluister Juliettes favoriete tracks:
Op de hoogte blijven over nieuwe muziek? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief. Meer weten over wat muziek & geluid kunnen beteken voor jouw merk? Mail dan naar Maurice.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!