Digitale distributiemodellen worden ontkend

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

De afgelopen week heb ik weer een aantal inspirerende gesprekken gehad, waaronder een gesprek met Micha van der Meer, schrijver van het boek ‘De Game Industrie’.
Het verbaasd ons dat er nog steeds zo weinig bedrijven zijn die voor digitaal verkrijgbare producten gebruik maken van het internet. Natuurlijk kennen we allemaal i-Tunes, maar hoeveel betaalde download sites ken je nog meer top of mind?
Bol.com is dan wel een webshop, maar de producten worden nog allemaal fysiek verstuurd. Is dat in deze tijd niet wat achterhaald?

Het valt me op als je kijkt naar de ontwikkeling van illegale downloads op internet dat er maar weinig partijen zijn die begrijpen hoe je moet omgaan met dat soort metatrends of ‘massa opstanden’. Het moge duidelijk zijn dat de individuen die er ooit mee begonnen zijn het zat waren om 40 gulden voor een CD te betalen terwijl kort na introductie van de CD werd beloofd dat de prijs op korte termijn naar beneden zou gaan.

Dat is in 20 jaar tijd nooit gebeurd en diverse partijen hebben meegeprofiteerd van het hoog houden van de prijs. Initiatieven als Napster en Kazaa vonden dan ook snel een brede achterban en het illegaal downloaden van muziek was geboren. Kort daarop volgde film, games en TV-series. De enige partij die ik top of mind ken die deze ontwikkeling bijzonder goed begreep en omarmde (in plaats van het te verbieden) is Apple geweest met de ontwikkeling van i-Tunes en haar muziekwinkel. Voor 1 euro koop je een track dat je van internet download. Geen boekje, geen hoesje, alleen de muziek, de essentie van het product.

Tot op de dag van vandaag vind ik het opmerkelijk dat partijen als Universal en Sony niet een webstore hebben waar je eenvoudig je favoriete films, muziek en series kan downloaden voor een klein bedrag, of zelfs gratis. Met name Sony zou toch eenvoudig een wereldwijde multimediastore moeten kunnen bieden voor haar Sony Ericsson Telefoons, PlayStation Portables, Sony CD& DVD Spelers, de Vayo computers, etc. Wat mij betreft zou de nieuwe strategische richting van Sony moeten worden: connectivity & compatibility.
Maar dan het volgende. De verwachting is dat in 2015 niemand meer zal betalen voor muziek, games en film.

Waarom?

Omdat het niet meer hoeft. Shareware zal gemeengoed zijn, net als in het begin van de PC games industrie met het spel Doom. Dit spel werd op diskettes door vrienden onderling gratis verspreid en er is een zeer succesvolle franchise uit ontstaan. Het opbouwen van Intellectual Property zal in de toekomst namelijk belangrijker zijn dan het verkopen van een CD of game. Inkomsten zullen worden verdient door merchandise, optredens, spin offs en advertising. Alles in de strijd om de voorkeur van de consument te winnen.
Op korte termijn zullen games waarschijnlijk ook in eerste instantie gratis zijn. Als dan eenmaal een grote consumer base is opgebouwd ga je betalen per maand of per update / aflevering. Een producent zal in de nieuwe economie eerst moeten zaaien om later te kunnen oogsten.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie