What would Frank do?

In de eindeloze strijd om je vakkundig over de spreekwoordelijke ‘klikdrempel’ te helpen blijft je, wat ons creatieven betreft, werkelijk níets bespaard. All is fair in love and… (online-)marketing. Niet geheel waar natuurlijk, er bestaat namelijk nog zoiets als ethiek. We zullen je niet chanteren door een pluizig konijntje het mes op de keel te zetten, maar we zoeken graag de grenzen op. De tijd van: “U heeft een prijs gewonnen!” en epilepsie inducerend kleurgebruik is weliswaar voorbij, maar de trukendoos der manipulatie is bodemloos en misschien zelfs schaamteloos.

De ontwikkeling binnen de marketing heeft niet stilgestaan. We kennen je inmiddels als geen ander en we weten wat de verschillende kleuren en vormen met je doen, welke websites je bezoekt én hoe we bij jou een gevoel van urgentie kunnen afdwingen. Maar of dit voor jou, als consument, ook altijd het meest gebruiksvríendelijk is, valt te betwijfelen.

Menig website, gelardeerd met een mooie, artistieke en/of aanhakende homepage take over, wordt door mijzelf vaak resoluut weggeklikt. En áls ik dan per ongeluk - in de haast om weg te komen - verkeerd klik en zo bijdraag aan een hogere CTR, dan trek ik de haren uit mijn hoofd. Dan consumeer ik mijn nieuws liever ergens anders. Alle pop up’s en layers die tussen mij en mijn beoogde content staan worden steevast met een “nee, heh?” begroet. Ik vermoed zo dat ik hier niet de enige in ben. Hoog tijd om de trukendoos uit te breiden en inspiratie op te doen bij niemand minder dan... Frank Underwood. Frank Underwood? Jazeker.

Afgelopen maand heb ik, zoals zovelen, het vierde seizoen van House of Cards er binnen een week met smaak doorheen gejaagd. Frank Underwood, meestermanipulator in hart en nieren, gaat door roeien en ruiten om zijn doelen te bereiken. Op enig gevoel voor ethiek heb ik hem daarbij overigens niet kunnen betrappen. Wat kunnen we van hem leren? Kan hij de trukendoos aanvullen? Hoe zou hij bijvoorbeeld zijn online campagne vormgeven?

In gedachten zie ik hem vanuit het Oval Office met vileine glimlach zijn puur conversie-gedreven banners uploaden. Ondertussen menig pop-up van Christian Louboutin en Prada, specifiek getarget op zijn vrouw Claire, wegklikkend met een diepe zucht. Iets in mij zegt dat angst en een zekere vorm van pressie prominente onderdelen zullen zijn.

Frank Underwood die een online campagne vormgeeft

frank-540x295-compilatie.jpg

Fase 1: conversie
“Behoefte creëren”. Je had geen idee dat je iets nodig had, maar wij wel.
Geen conversie? U gaat door naar fase 2.

Fase 2: conversie
“Deelgenoot maken”. Bij onze club wil je horen, echt.
Nog steeds geen conversie? “How can this be?”, hoor ik hem denken. Door naar fase 3.

Fase 3: conversie:
“Pressie”. Je kan echt niet achterblijven, het is nu tijd voor actie.
In Franks woorden: The Kill. Take no prisoners.

Ik vermoed dat Frank mij met bovenstaande aanpak zelfs een paar lila sokophouders zou kunnen verkopen.

 

- Martijn de Vrieze, Creative Consultant bij Mediaxplain* -