Marcommeter #3: ‘Ze laten Roemer niet meer los’

OTTO VAN DER HARST: Ben je toch al meer dan een jaar de vriendelijkste oom van Nederland. Drink je Ranja met een rietje (lief!) en ben je kampioen koopkracht bij het CPB. En toch verlies je zomaar vier zetels bij TNS Nipo. De grootste krant van Nederland heeft de PvdA ingeruild voor Roemer, alles en iedereen met een halve mening kwaakt elkaar na: Roemer en de SP gaan eraan. Niets meer aan te doen. In huize Roemer is onrustig geslapen, nog maar een glaasje Ranja. Wat moet ik? En je hoort mevrouw Roemer zo opgewekt mogelijk zeggen: Gewoon jezelf blijven! ‘Natuurlijk, Ja dat is ‘m, ik moet gewoon mezelf blijven…zucht’

En dan is daar Kees van der Staaij. De hemel zij geprezen klonk het in Boxmeer. BENG! Wat een smakelijke rel en wat was Roemer blij. Tot vanochtend: De Telegraaf koos niet voor de gaffe van Kees. Ze laten ‘m niet meer los.

GOOS EILANDER: Best spannend hoor, zo’n korte verkiezingsperiode: politici weten dat ze nu eigenlijk iedere dag moeten scoren, willen ze kans maken op extra stemmen. Op tv zijn er nu ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds uitzendkansen voor de heren en dames politici. En die hoge frequentie maakt hen tot nog grotere opportunisten dan voorheen. Zou een mooie serie Frank Pels op kunnen leveren, denk ik.

Neem nu Alexander Pechtold. De man is natuurlijk geboren als het redelijk alternatief. Het opportunisme van het redelijk alternatief wel te verstaan. Zou volgens eigen tweet bij Knevel & vd Brink gaan praten over Europa en zo, maar dat mondde dus uit in opportunisme rond collega Van der Staaij (SGP), die door ons redelijk alternatief moraliserend werd toegesproken over zijn inderdaad domme abortusuitspraken. Zouden we het in deze verkiezingen over iets anders hebben dan over economie?

Politiek anno nu is opportunisme ten top: hou een politicus een microfoon voor, noem een willekeurig onderwerp, en los gaan ze… lang leve de komende vijf minuten, daarna zien we wel verder.

TON PLANKEN: Wie van de lijsttrekkers mij tot nog toe het meest onaangenaam verrast, is Mark Rutte. Een verademing toen hij aantrad als premier. Open en straight.

Maar vervolgens zag je de afbladdering intreden. Hij wekte twijfel aan zijn Europa-gezindheid, maakte een rekenfout van 50 miljard, verslikte zich in Wilders, en liet de VVD prompt zelf ook wegrennen van delen van het Kunduz-akkoord.

Terwijl je dan zou verwachten dat hij de campagne aangrijpt om eens flink wat percepties te re-framen, maakt hij het alleen maar erger. Leek zich te schikken in een tweestrijd met Roemer, maar roept vervolgens dat héél links niet deugt, wat niet verhelderend en ook niet spannend meer is. Zei op te passen voor overexposure, maar verschijnt óveral.

Belooft nu geen soevereiniteitsoverdracht naar Brussel en dat er never eurobonds komen. Kennelijk in navolging van Frau Merkel. Wat nu als zij van mening verandert ? Laat zijn spindoctor een citaat van Clinton jatten (‘er is niks mis met dit mooie land dat we niet zelf kunnen repareren’) en bij RTL weet de Great Communicator nauwelijks uit te leggen hoe het nou zit met die eigen bijdragen in de zorg. Ik wens hem twee weken imagoherstel.

Otto van der Harst is medeoprichter en managing partner van Selmore, Goos Eilander is directeur van Trendbox, Ton Planken is communicatieadviseur en mediatrainer.

Illustraties: Nanna Koekoek

Klik hier voor het overzicht van alle edities van Marcommeter.