‘Islamitische Staat huurt voor 10 miljoen Brits PR-bureau in' (grapje)

Het was even ‘nieuws’: het Britse PR-bureau Bell Pottinger zou voor tien miljoen het ‘IS-account’ hebben binnen gehaald. Ofwel: PR-werk voor de terroristen van het Islamitische kalifaat. Maar de bron bleek een satirische site: The Pan-Arabia Enquirer. Bell Pottinger kon het verhaal niet waarderen. Begrijpelijk, want het bureau werd onlangs in The Guardian nog een fijntjes herinnert aan de tamelijk obscure klantenlijst . Het bedrijf werkt onder meer van moord verdachte criminelen, foute regimes, dictators, phone hackers, vervuilende oliemaatschappijen. Dus daar kan de PR voor de Islamitische Staat nog wel bij.

Minder fraai

Na klachten van Bell Pottinger, toonde de The Pan-Arabia Enquirer zich bereid om het bericht van de site af te halen. Bovendien was het zo vriendelijk om excuses op haar Facebookpagina te plaatsen. Maar of Bell Pottinger er nu blij mee moest zijn dat de site in haar excuus nog een aantal van de minder fraaie klanten van Bell Pottinger moest oprakelen…

De volledige tekst van het excuus-stukje luidde als volgt:

Gisteren kwam er een klacht binnen over een van onze artikelen die wij vervolgens van onze website hebben verwijderd. In vervolg hierop willen we graag onze excuses aanbieden aan Bell Pottinger voor een satirisch stuk waarin wordt gesuggereerd dat het een pitch had gewonnen van de Islamitische Staat. Hoewel het verhaal volkomen als parodie bedoeld was, zijn we toch van mening dat we onze excuses moeten aanbieden voor het in diskrediet brengen van een bedrijf waarvan de internationale statuur weerspiegeld wordt in een klantenlijst, waarop namen staan als die van Augusto Pinochet en de regering van Bahrein. Oh, en de regering van Sri Lanka. En Rolf Harris.

De laatste is een populaire tv-persoonlijkheid die inmiddels wegens seks met minderjarigen is veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf.

Overigens is inmiddels ook het excuus van de Facebookpagina van The Pan-Arabia Enquirer verwijderd. Naar het schijnt kon Bell Pottinger zich niet vinden in de tekst.