Alles waarop je klikt, kan tegen je gebruikt worden...

die een lid van Hamas vermoordden, stonden op diverse videotapes voor en na de moord.

Een medewerker van Rijkswaterstaat kreeg het advies om een treinabonnement te nemen omdat de organisatie dankzij de videocamera’s boven de weg hadden gezien dat hij wel erg vaak een bepaald traject reed.

Een paar minuten na de tragedie in Duisberg kon je de eerste beelden op internet bekijken.

De voorpagina van de Volkskrant toonde mensen op de plek van het drama die het filmen van hun medemens in paniek belangrijker vonden dan hen te helpen om weg te komen.

Via Google Streetview kan je zien wat er in mijn ommuurde achtertuin staat.

Elke website die ik bezoek, wordt door mijn internetprovider vastgelegd.

Elke route die ik rijd kan nog jaren later bekeken worden op basis de gegevens die bij de mobiele telefoonaanbieder aanwezig zijn.

Elk zoekwoord dat ik intyp wordt onthouden door Google.

Als je alle databases van de wereld combineert weet je precies wat ik doe, met wie ik het doe, en waarschijnlijk ook nog waarom ik het doe. 24 uur per dag, op elke plek van de wereld.

Los van elkaar lijken deze voorbeelden niet bijzonder. Sterker nog, het kan je een gevoel van vertrouwen geven. Veel van deze maatregelen zijn immers ingegeven door de strijd tegen het terrorisme. Wanneer er op Europees of landelijk niveau een wet wordt ingevoerd die dit soort registraties behandeld, stemmen de parlementariërs in grote meerderheid voor.

Er dreigt een partij te gaan (mee)regeren die voorstander is van etnische registratie. Massaal burgerprotest blijft uit.

Dit kan je als heel positief beoordelen. De burgers hebben vertrouwen in de overheid en doet er alles aan om deze te steunen in de strijd tegen hen die ons bedreigen. Wie garandeert mij echter dat er altijd integere mensen bij de overheid werken? Wie vooruit wil kijken, moet kennis hebben van de geschiedenis. Ga eens na hoe vaak de overheid in de afgelopen 2.000 jaar een integere betrouwbare beschermer is geweest van de bevolking.

We staan erbij en kijken ernaar.

Misschien moet ik wel geen krant meer lezen. Hoe meer je weet, hoe cynischer je kijk op de wereld.

Eduard de Wilde is partner bij Jungleminds en ontwikkelt internet- en multichannelstrategieën voor grote bedrijven.