Het speelveld verandert, de liefde voor het vak blijft

Een creatieve kop, maar er gaat ook iets wrangs achter schuil. De reacties van de journalistiek op de ontslagen bij de media, en in dit geval WPG, hebben een hoog ‘ons kent ons’-gehalte; er is weinig aandacht voor de werkelijke veranderingen en oorzaken achter het omzetverlies en het teruglopende aantal lezers.

De tijden van J.L. Heldring, G.B.J. Hilterman en onze krantverslindende vaders is definitief voorbij. Ook de tijd van het inmiddels met een keur aan bijlagen opgesekste schot hagel dat loodzwaar op de deurmat valt is niet meer. De krant naar de iPad teleporteren is, als ik de jeugd zo bekijk, ook niet de oplossing.

Het speelveld is veranderd, wen er maar aan. Er zijn vele niches en die behoeven tailor-made oplossingen. Adformatie heeft zich altijd in zo’n niche bevonden: die van reclame, media en marketing. Als ‘spreekbuis’ waren we jarenlang verzekerd van reclame-inkomsten. We konden het blad zo dik maken als we wilden, adverteerders genoeg.

Zo maar spreekbuis zijn we allang niet meer, daar trapt de nieuwe generatie van onze doelgroep niet meer in. En de reclame-inkomsten, ja, ook bij ons is schraalhans keukenmeester. Ook bij ons moet het roer om. Maar gelukkig hebben wij nog een kaart in de mouw. Tot nu toe viel Adformatie gratis op de mat, nu moeten we overgaan tot een betaalde versie.

Hebben we wat te bieden? Ja! Het maakt ons onafhankelijker en die onafhankelijkheid geeft ons nog meer de mogelijkheid om de kritische, open journalistieke blik te bieden die de marketingcommunicatiewereld  juist nu nodig heeft. We schrijven met respect en liefde voor het vak, maar wel op het scherpst van de snede; met meer aandacht voor maatschappelijke veranderingen en consequenties in een tijd dat alles meer en meer met elkaar verweven is.

Wij gaan ons nieuwe online platform niet gebruiken als make-up, het online platform is er omdat het er moet zijn. Als toevoeging, uitbreiding en vooral als uniek eigen medium en platform voor en van de marketingcommunicatiewereld.

Van TamTam naar Twitter, van kaart naar Tomtom, van telegraafdraad naar internetverbinding. Van papier naar digitaal. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat er behoefte blijft bestaan aan een moment van afzondering en veiligheid, zonder onbekende of anonieme indringers die meer afbreken dan toevoegen. Een moment van bezinning, rust en vertrouwen. Diepgang en duiding. En dat geeft papier. Ik hoop dat we samen met jullie deze draai  kunnen maken.