Bureaus 31 juli 2018 Jasper Mulder

Mooie klanten, 7 mensen in dienst, en toch trekt Merktroubadour de stekker eruit

Het pr- en contentbureau stopt ermee na 4,5 jaar. Interview met oprichter Rianne de Vries.

Miniatuurvoorbeeld — Rianne de Vries, oprichter (en opdoeker) van Merktroubadour

© Rianne de Vries

Rianne de Vries en Oscar den Ouden zagen dat reclame-, media- en pr-bureaus maar zelden met elkaar én met de klant aan tafel zitten, terwijl het doel van de verschillende disciplines hetzelfde is: zorgen voor mooie en vooral effectieve campagnes.

related partner content for mobile comes here

Vacatures

Het duo besloot daarom in 2014 een pr- en contentbureau op te zetten dat de verschillen overbrugde en de drie takken van communicatie bij elkaar bracht: Merktroubadour. Dit bouwde in de loop der jaren een mooie klantenlijst op, met merken als de Hema, VanMoof, Hard Rock Café Amsterdam, Anderzorg en Menzis.

Vacatures

Begin dit jaar had het nog 7 medewerkers in dienst, Oscar den Ouden had eind 2016 de onderneming inmiddels verlaten en was uitgekocht. Rianne de Vries ging alleen verder met een gezond bureau, maar besloot er onlangs toch mee te stoppen.

Gerelateerd

JM: Waarom heb je de stekker eruit getrokken, het zag er allemaal goed uit?

RdV: ‘Dat had te maken met de inhoud van het werk. Ik werk al lang in de pr en merkte dat ik steeds verder afdreef van wat ik zo leuk vind aan het vak: samen met opdrachtgevers communicatievraagtukken oplossen. De onderneming legde steeds meer beslag op me. Ik moest me bezig houden met zaken als financiën, hr, management. Ik werd daar wat ongelukkig van.’

JM: Maar dat hoeft nog geen reden te zijn het bureau op te doeken.

RdV: ‘Nee, ik had ook wel een paar andere keuzes. Ik kon het bedrijf ombouwen en mensen aannemen die die taken van me over zouden nemen. Of het bureau kon onderdeel worden van een andere, grotere partij. Maar dat zag ik allemaal niet zitten. Daar ben ik ook te autonoom voor. Dus heb ik besloten te stoppen met Merktroubadour, een tijdje pauze nemen en door te gaan als freelancer en interimmer.

JM: Hoe reageerden de medewerkers er op?

RdV: ‘Ze vinden het jammer. We waren begin dit jaar met 7 mensen. Ik heb in april tegen ze verteld dat ik ermee wilde stoppen, zodat iedereen ruim de tijd had om iets anders te zoeken. Ze zijn heel talentvol en zijn goed terecht gekomen of gaan dat doen. Vorige week dinsdag is de laatste vertrokken, en bleef ik alleen over.’

JM: En nu?

RdV: ‘Ik wil me weer op mijn specialisme storten en gaan interimmen als pr-strateeg. Ook onderzoek ik of ik met andere freelancers een collectief kan vormen, zodat ik de voor mij uitdagende campagnes kan blijven doen. Ik werk onder meer voor Menzis, Hema, Anderzorg dan heb je wat meer munitie nodig dan als je alleen werkt.’

JM: Had je geen lopende verplichtingen ten bij je opdrachtgevers?

RdV: ‘Jawel, maar als je met elkaar in overleg gaat en laat zien dat je wat anders wilt doen, dan levert dat geen probleem op. Het is hetzelfde als met gewone werknemers. Als iemand niet meer wil, kun je die wel blijven verplichten, maar daar heb je niet zoveel aan.’

JM: En nu is het over. Hoe kijk je terug op je besluit?

RdV: ‘Ik vond het een moeilijke beslissing, Dit is toch wat anders dan je baan opzeggen, want je laat een onderneming achter. Dat is toch een soort van taboe. Mensen zijn ook best verbaasd. Ik heb besloten om het zo te zien: waarom zou je niet opnieuw mogen kiezen? Het heeft wat meer voeten in aarde qua afwikkeling, maar als je je kwetsbaarheid laat zien en open bent over je afwegingen, krijg je heel veel positiviteit terug.’