Premium

Stichting Lezen & Schrijven 'moet door het stof'

Ex-medewerkers zoeken de pers over exorbitant uitgeefgedrag. Valt daar nog iets aan te managen?

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

12.000 euro voor een paar nummers van René Froger. Het kan niet op bij de Stichting Lezen &Schrijven. Een subsidie van zes ton die snel nog even moet worden opgemaakt. Oud-medewerkers klappen uit de school en zoeken de pers. Is daar een remedie tegen, reputatiewise? Vier experts breken zich het hoofd.

Bereid scenario&;s voor

De klokkenluider wint als fenomeen aan populariteit. Sinds Edward Snowden en Julien Assange worden ze in bepaalde kringen gezien als superhelden in de strijd tegen corruptie. Als jouw organisatie ermee te maken krijgt, zal er in eerste instantie totale paniek ontstaan. Dat is dan ook de belangrijkste bedoeling van de klokkenluider; dat is zijn wraak. Journalisten zijn op de hoogte van de subjectieve motieven van een ‘ex-medewerker’ en nemen zijn verhaal dan ook minder serieus dan we denken. Dagelijks krijgen zij te maken met warrige beweringen van boze mensen (zie Arthur Gotlieb) en als bron zijn zij dan ook minder betrouwbaar. Als een journalist het slachtoffer wordt van dergelijke stemmingmakerij en zijn verhaal plaatst op basis van één subjectieve bron, dan moet hij nog oppassen voor juridische consequenties. Voor de organisatie die het doelwit is geworden van ‘de boze werknemer’: neem de zaak bijzonder serieus en ga, met een klein crisisteam, na wat jouw organisatie te verwijten valt. Zoek juridisch uit wat de mogelijkheden zijn en bereid een aantal scenario’s voor. In het contact met de media: reageer nooit op geruchten en op aantijgingen van anonieme bronnen. Je verliest de regie als je geen idee hebt van de context.

Charles Huijskens, HuijskensBickerton

Kans gemist
Als je eigen medewerkers zich tegen je keren, is er één gouden regel: kies het juiste frame. In die zin is het opvallend, dat prinses Laurentien verklaarde: &;Ik kan niks met ongefundeerde kritiek&;. De Stichting Lezen & Schrijven had zich beter niet kunnen richten op de kritiek, maar op haar werkwijze: waarom wordt geld aan relatiemarketing en events uitgegeven? Hoe wordt dit gecontroleerd vanuit het ministerie van Onderwijs? Wat kost dit precies en wat levert het op? Dat is beter dan bagatelliseren. Fondsenwerving anno 2014 wordt steeds commerciëler, en dat vraagt om uitleg. Hoe behoud je een oprechte, eerlijke reputatie als je jezelf in enige mate in de etalage moet zetten? De Stichting had helder kunnen maken dat haar aanpak niet alleen nuttig, maar zelfs noodzakelijk is om het hogere doel van de Stichting te realiseren. Helaas heeft de Stichting Lezen & Schrijven met deze respons een kans gemist.

Paul Stamsnijder, Reputatiegroep

Terug naar de basis
Het rommelt al een tijdje rond de stichting Lezen & Schrijven. Nogal wat medewerkers verlieten de organisatie, met alle geruchten van dien. Nu klappen oud-medewerkers klaarblijkelijk uit de school en de media en de politiek duiken er bovenop. Tegen mopperende oud-medewerkers die giftige roddels verspreiden begin je weinig, tenzij zij aantoonbaar liegen. De stichting probeert het door de feiten nog eens op een rij te zetten, maar echt overtuigen doet dat niet. Dat komt omdat de Lezen & Schrijven een groter probleem lijkt te hebben: een ‘gouden kranen’ imago. Dat is niet erg voor een licht elitaire stichting met een koninklijk boegbeeld, maar dodelijk als je serieuze subsidie ontvangt. Onlangs kwam Pink Ribbon in het nieuws. Na de vroegere pracht en praal is die organisatie teruggegaan naar de basis. Men werkt niet meer met BN’ers maar met (ex)patiënten als ambassadeurs. Een lofwaardig streven, dat wel bijna de helft aan donateursinkomsten kostte. Ook Lezen & Schrijven zal terug moeten naar de basis. En misschien is die basis juist wel: minder subsidie.

Ewald van Rooij, Lindblom

Direct reageren
Organisaties moeten zich bewust zijn van het feit dat ze opereren in het tijdperk van hypertransparantie, waarin ze voortdurend onder een vergrootglas liggen. Ga er gemakshalve maar van uit dat er geen onderscheid is tussen binnen en buiten. Met geheimhoudingsovereenkomsten voor medewerkers voorkom je lekken ook niet door de komst van anonieme lekinstrumenten als Publileaks. Als je als organisatie zuiver opereert en niets te verbergen hebt dan hoef je je dus ook geen zorgen te maken. Het handelen is in dat geval te verklaren en te verantwoorden. En mocht het dan toch een keer mis zijn gegaan, dan is het zaak om direct te reageren, zo nodig door het stof te gaan en te laten zien dat je je in de toekomst anders zult gedragen. En dat laatste zul je moeten borgen.

Frank Peters, Virtus Communicatie

 

.

premium

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen lezen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Advertentie