Het recht om vergeten te worden

En om die reden is het ook goed om te kijken naar regels daarover, en over het gebruik van persoonsgegevens in de digitale wereld. De herziening van de Europese Privacy Verordening voorziet daar in. En komt daarmee ook tegemoet aan bij brede groepen in de samenleving levende ongerustheid over de toenemende macht van bedrijven over privacygevoelige informatie. Ik hoorde daar vorig jaar een interessant verhaal over van Andrew Keen, die hier een mooi boek over schreef "Digital Vertigo"

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

En wat is de reactie van DDMA branchevereniging voor dialoogmarketing? In ronkend proza kondigen die aan dat "Het einde van de marketing in zicht is".

Het is een column van Sheila Klein Schiphorst, PR & Communicatie manager bij DDMA op de . Ik heb me er intens over verbaasd. Jammerend roept Sheila uit "Het lijkt wel of de politiek zich enkel nog maar focust op het ‘beschermen’ van de burger." En: "Kan de overheid niet beter starten met een voorlichtingscampagne over het plaatsen van content op social media in plaats van het bedrijfsleven te verplichten de ‘foutjes’ van de consument op te ruimen?" Het antwoord lijkt me duidelijk: de burger is in dit soort situaties bijna machteloos en heeft bescherming nodig. Met alleen een voorlichtingscampagne ben je er niet, er zijn gegeven de dynamiek van social media harde regels nodig om te voorkomen dat individuen het slachtoffer worden van het olifantengeheugen van het internet, het recht hebben dat zaken vergeten kunnen worden. Laten we hopen dat dat ook van toepassing zal zijn op deze column.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie