Wie kijkt er nog op bij een bericht over inhalige directeuren? In de weg omhoog raken managers gewend aan macht en bonussen, maar als het misgaat vallen ze diep - en geven en passant het imago van het bedrijf een flinke tik mee.
Maar is het tegenovergestelde ook waar? Doen integere leiders-en hun bedrijf- het juist beter? Ja zeker, zo blijkt uit nieuw onderzoek.
Return on Assets
Het Amerikaanse KRW International, een bureau dat leiderschapadvies geeft, vond uit dat CEO’s die volgens de werknemers goed scoren op karakter, een gemiddelde ‘Return op Assets’ (ROA) scoren van 9,35 procent over een periode van 2 jaar. Bijna 5 keer zo hoog als CEO’s met een lage karakterscore: 1,93 procent.
Hoe kom je tot zo’n ROA? De onderzoekers bestudeerden eerst de klassieke inventaris van antropologist Donald Brown: 500 gedragstrekken en karakteristieken die voorkomen in alle menselijke samenlevingen. Men definieerde daaruit 4 morele en universele principes: integriteit, verantwoordelijkheid, vergiffenis en compassie. Daarna stuurden ze anonieme enquetes naar de werknemers van 84 Amerikaanse bedrijven en nonprofitorganisaties, waarin ze vroegen hoe consistent hun CEO’s en MT’s waren wat betreft deze 4 principes.
Daarnaast ondervroegen ze directeuren en keken naar de financiële resultaten van de bedrijven. Mits die resultaten voorhanden waren, zo niet dan werden de CEO-resultaten niet meegenomen in het onderzoek.
Wat blijkt:
Aan de ene kant van het spectrum zijn er 10 bazen die de onderzoekers virtuose CEO’s noemen: CEO’s die hoge scores krijgen van hun werknemers op alle 4 de principes.
Respondenten geven aan dat deze leiders vaak gedrag vertonen dat een sterk karakter verraadt: opkomen voor wat juist is, bezorgdheid voor het algemeen welzijn, het loslaten van fouten (hun eigen en andermans)en het laten zien van empathie.
Voorbeelden van virtuose CEO’s: Dale Larson nam het bedrijf dat stormdeuren maakt over van zijn vader, en bouwde het uit van 30 werknemers naar 1500, met een marktaandeel van 55 procent. Sally Jewell, voormalig CEO van REI; de grootste outdoorretailer van de VS, en Charles Sorenson, een chirurg die manager werd bij Intermountain Healthcare, en uiteindelijk de baas werd.
Aan de andere kant van het spectrum heb je de laagst scorende CEO’s: de zelfgerichte CEO’s. Vaak beschreven als de waarheid verdraaiend voor persoonlijk gewin, het meest om zichzelf gevend en hun eigen financiele zekerheid, ongeacht de kosten voor anderen.
Tot deze groep behoort de CEO van een high-tech fabrikant, de CEO van een wereldwijde NGO en een ondernemer die aan het hoofd staat van een bedrijf dat professionele diensten verleent. Werknemers vertelden dat de zelfgerichte CEO’s maar in de helft van de gevallen de waarheid vertelden, hun beloften niet nakwamen, vaak de schuld gaven aan anderen, vaak goedwillende mensen straften voor hun fouten en slecht waren in het zorgen voor mensen.
De onderzoekers gingen er eerst van uit dat er maar een klein verband zou zijn tussen karaktereigenschappen en de business performance. Ze waren verrast zo’n onzettend sterke connectie te vinden. Zo deden de virtuose CEO’s het niet alleen beter op financieel gebied, maar ze scoorden ook beter op visie en strategie, focus, accountability en gehele MT-karakter.
Hebben leiders zelf door dat ze aan hun karakter zullen moeten werken? Nee, helaas niet. Zelfgerichte leiders gaven zichzelf veel hogere cijfers dan hun werknemers. Virtuose CEO’s geven zichzelf weer lagere scores. Gelukkig kun je je karakter verbeteren, aldus de onderzoekers: je kunt werken aan je zelfbewustzijn middels objectieve feedback van anderen. Maar dan moet je er wel ontvankelijk voor zijn.
(via McKinsey)
