Het is een van de opmerkelijkste loopbaankeuzes van de afgelopen jaren. Luc Dietz verkocht eind juli, samen met zijn vrouw Stella de Heij, zijn succesvolle communicatiebureau Dietz Communicatie om een carrière bij de brandweer te beginnen. Hij is in Amsterdam aan de slag gegaan als strategisch adviseur crisisbeheersing en volgt een opleiding tot commandant. Bart Kooijman en Jasper Benus zijn de nieuwe eigenaren.
Waarom maakte Dietz zijn keuze? En gaat dat wel werken, een positie als ‘ondergeschikte’ in plaats van de baas van zo’n 25 mensen?
Wat was het eerste moment dat je dacht: misschien moet ik het bureau maar verkopen?
‘Dat was een paar jaar geleden. Ik zag in mijn netwerk dat een directeur bij een collegabureau te lang had gewacht met zijn verkoop. Als je daar pas mee bezig gaat als je tegen je pensioen loopt, sta je met je rug tegen de muur. Dat beperkt je keuzes enorm. Ik dacht vorig jaar daarom: ik ben nu 45 jaar, dit is een mooi moment om zoiets in gang te zetten. In oktober ben ik met een adviseur om tafel gaan zitten.’
Was je doel toen al om bij de brandweer te gaan werken?
‘Nee, dat speelde toen nog helemaal niet, dat kwam later. Ik werkte vanuit het bureau een deel van de week al voor de Veiligheidsregio en ben bovendien in mijn vrije tijd al 33 jaar werkzaam als lifeguard bij de reddingsbrigade. Ik dacht: wat zou het ontzettend leuk zijn om in die sector te stappen.’
De stap van water naar vuur ...
‘Ja, die is minder groot dan die lijkt. Bij beide staat het redden, het handelen in bijzondere omstandigheden centraal. Dat is wat met aantrekt. Ik ben ooit begonnen als journalist en toen grapte ik al wel eens dat ik nooit kon kiezen of ik bij de brandweer of de politie wilde werken. Daarom was het de krant geworden; dan kon ik met beide bezig zijn.
Dat wordt nog wat, eerst luisterde iedereen naar jou, nu werk je in de hiërarchie en heb je met commandolijnen en dienstbevelen te maken.
‘Het lijkt me juist wel lekker om voor iemand te werken. Bij een eigen bureau moet je altijd ‘aan’ staan, gaat het uiteindelijk om wat jij beslist. Dat ligt nu bij een ander. Overschat de positie van een ondernemer trouwens niet. Als consultant werk je toch veel in dienst van een ander, voor diens belang. Die vrijheid is echt relatief.’
Maar het is toch anders dan de soms stroperige samenwerking tussen huldiensten in zo’n Veiligheidsregio?
‘Ik vind het juist interessant om de verschillen tussen partijen te overbruggen en belangen samen te brengen. Ik denk dat het hier in Amsterdam niet moeizaam of stroef zal verlopen, er is een jong en enthousiast team dat de veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland hier nu opricht. We zijn hier aan het bouwen, dat geeft juist veel energie.’
Bij de brandweer
Brandweer Amsterdam-Amstelland is het grootste onderdeel van de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland (VRAA), die nog in ontwikkeling is. Deze omvat zes gemeenten Aalsmeer, Amstelveen, Amsterdam, Diemen, Ouder-Amstel en Uithoorn. De regio heeft één miljoen inwoners. In het brandweerkorps werken zo'n 1100 mensen, die optreden bij branden en ongelukken, maar ook bij het bestrijden van rampen en het beheersen van grootschalige crisissituaties.
Je leidde het bureau samen met je vrouw Stella de Heij. Was zij ook aan zo’n verandering in loopbaan toe?
‘Bij mij begon het eerder te kriebelen dan bij haar, maar na verloop van tijd begon zijn er ook steeds meer in te zien. Ze heeft als international gehockeyd en wilde zelf graag ook meer vrijheid om daar weer meer mee te doen. Die ruimte komt er nu.’
Jij blijft als adviseur op de achtergrond betrokken, Stella de Heij staat de nieuwe eigenaren bij met financieel-management. Is er geen risico dat jullie het toch niet kunnen loslaten?
‘Dat denk ik niet. We hebben Ik heb weliswaar een aandeel van 20 procent gehouden in het bureau, maar ik heb zelf qua tijdsbesteding en ambities gewoon geen ruimte voor om me nog erg met het bureau te bemoeien. Ook Stella is bezig met haar eigen loopbaan. Zij zal nog wat werk doen, maar voor de rest dragen we het met een gerust hart over aan Bart Kooijman en Jasper Benus, die de nieuwe directie vormen. Zij hebben de afgelopen tijd al bewezen dit te kunnen.’
Totdat ze een beslissing nemen waarvan je denkt: dat zou ik nooit doen...
‘O, uiteraard zullen ze soms andere keuzes maken dan wij hadden gedaan, maar dat is geen probleem. Bij het bureau hebben we altijd het principe gehanteerd dat de mensen die we aannamen beter moesten zijn dan wijzelf. Daardoor staat er nu een zeer competent team. Ik kan het iedere bureaudirecteur aanraden: maak jezelf misbaar.’