Pling! "U bent geabonneerd op <voeg hier een ranzige tekst in over homo erotische videos>. U betaalt € 5,- per dag. "
Nu heb ik een hoop rare hobbies en interesses, maar deze vorm van mobiel entertainment zul je niet in mijn Google historie terugvinden. En toch was ik opeens abonnee. Reply: "afmelden". "stop". Door te zoeken op internet kom ik terecht op de site Payinfo.nl, een stichting van 'content providers', 'mobiele dienstverleners' en 'operators'. En eerlijk is eerlijk, via een redelijk eenvoudige procedure blokkeer ik mijn telefoonnummer met 1 bericht. Voorgoed en voor altijd, voor alle vormen van sms diensten en mobiel entertainment.
Zelfregulering
In de keten van mobiel entertainment hebben drie van de marktpartijen (Operator, Mobiel Internet Dienstverlener en Content provider) een creatieve oplossing gevonden om niet helemaal verboden te worden: www.payinfo.nl. Deze stichting reguleert, stelt gedragscodes vast en is daarmee gesprekspartner van de wetgever. De belangen zijn groot. Artiq Mobile (lid van deze stichting) en Blinck International B.V. kregen al eens een boete van 1.6 miljoen euro, een schijntje als je de Nederlandse resultaten van deze ondernemingen bekijkt (eenvoudig op te vragen bij de KvK).
Aanklacht
5 Euro ben ik kwijt. Dat is bijna vier dagen werk voor iemand in Bangladesh of een ranzige snack voor een Spanjaard. Dus zou ik mij daar druk om maken? Een heleboel mensen wel, want op Tros Radar en op klacht.nl wordt druk geschreven over ongewenste afschrijvingen die Targetmedia klakkeloos uitvoert.
Gelukkig weet ik de schade te beperken. Maar er zijn genoeg mensen die hun schade van 50 of 100 euro proberen terug te vorderen, zonder succes. Het antwoord van TargetMedia is consequent dat zij slechts de afrekening faciliteert, maar niet verantwoordelijk is voor de werving en de overeenkomst met de consument.
Stichting Gedragscodes Mobiele Diensten
De gedragscode is een aanfluiting. De stichting een toneelstuk. Bij bestudering van de gedragscode blijkt dat de 'contentprovider' (een vage onderneming in Hong Kong) uiteraard op geen enkel punt voldoet aan de gedragscode. Zo maar een greep uit artikel 11:
artikel 11.c. frequentie: blijkt dagelijks, niet genoemd - afwezig
artikel 11.f inschrijving bij de kvk - afwezig
artikel 11.g: lidmaatschapsnummer van de stichting - afwezig
De contentprovider, een bedrijf in Hong Kong ('funcorp') is uiteraard geen lid van de stichting en is onbereikbaar. Mij lijkt dat daarmee Targetmedia niet voldoet aan een zorgplicht. Immers zij gaat bewust dienstverleningscontracten aan met contentleveranciers waarvan bekend is dat zij zich niet aan de gedragscode zullen en hoeven houden.
Voorafgaande toestemming
Het blijkt dat deze content leverancier zich absoluut niet aan de gedragscode houdt: ik heb nooit een expliciete overeenstemming afgegeven, zoals bepaald in gedragscode artikel 15 / lid 2, en alle navolgende leden van dit artikel. Ik bespaar de lezer de moeite om te lezen dat ook alle andere afspraken die de partners in deze stichting hebben gemaakt ook compleet met voeten worden getreden.
Naar mij toe speelt Targetmedia eerst de onschuld en verwijst naar de contentleverancier. Pas als ik de gezagvoerder van Targetmedia via Twitter, Linkedin en email persoonlijk aansprakelijk stel en een ultimatum geef, komt de helpdesk met een besluit dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor alle gedupeerden: onder mijn druk besluit het de kosten terug te betalen.
Niet gek op zich. Targetmedia is overigens zelf ook zeer ervaren in het aanbieden van 'mobiel entertainment'.
Afrondend
Het idee achter zelfregulering is leuk en een compleet verbod van sms-diensten is ermee voorkomen. Maar niet duidelijk is of de operators zich er ten volle bewust zijn dat de feitelijke scheiding tussen contentleveranciers (de makers van deze ellende) en de partijen die voor betalingen zorgen nihil is. Er zijn sterke aanwijzingen dat er stevige relaties zijn tussen de partijen die voor de marketing van 'mobile entertainment' zorgen en de partijen hogerop in de keten. Als operator moet je je goed achter de oren krabben of je aan tafel wilt zitten met schimmige figuren die in naam op de Seychellen, Hong Kong en Rusland gevestigd zijn.
Vooraan in de keten ligt de verantwoordelijkheid ook bij de uitgevers en advertentienetwerken. Teruglopende advertentieinkomsten zijn geen vrijbrief om je advertentieruimte over te doen aan de onderwereld.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!