Eén van de basisprincipes uit de gedragseconomie is loss aversion. Voor de meeste mensen verklaart de angst een verkeerde keuze te maken veel beter hun gedrag dan het verlangen om de beste keuze te maken. In elke categorie is er een kleine groep innovators en risiconemers die bereid is veel geld uit te geven om het allerbeste, allernieuwste en allerinnovatiefste product te kopen.
Maar de meeste mensen proberen in hun dagelijkse keuzeproces met de beperkte informatie die ze hebben, vooral geen verkeerde keuze te maken. Beslist.nl, Booking.com en Tripadvisor hun businessmodellen zijn daar volledig op gericht.
Stroef
Loss aversion is misschien wel de grootste verklaring waarom innovatie in grote ondernemingen zo stroef verloopt. In corporaties is de dreiging om status te verliezen en van sociale prestige ladder te vallen gigantisch. Carrière maken in een corporate omgeving is een piramidespel. En elk spel ontwerpt het gedrag van de spelers.
Voor elke inschattingsfout die je maakt, staan concurrenten klaar om jouw plek op de ladder in te nemen. En dus loont het veel meer om geen onbekende paden in te slaan.
Maar juist in de onbekende paden liggen innovatiekansen. Het is allemaal leuk en aardig dat ceo’s roepen dat ze meer ondernemerschap verwachten van hun personeel, maar de manier waarop bedrijven gedrag van werknemers belonen en straffen communiceert vaak impliciet juist het tegenovergestelde.
Elke maand kom ik met een groep ondernemers samen. Wat me opvalt, is dat elke ondernemer in de groep minstens drie keer zijn hele onderneming, zijn kapitaalbuffers en zijn pensioen op het spel gezet heeft om een sprong voorwaarts te maken. En juist deze afwezigheid van verliesangst maakt hen zo ongelooflijk wendbaar, innovatief en veerkrachtig.
Het is maar een idee, maar misschien is de beste garantie op meer innovatie in grote bedrijven, het belonen van ondernemersdapperheid in directiebonussen.
