Plots gonsde het op social media onder oud-FHV'ers: er is een crowdfunding campagne gestart om een documentaire over Joeri Bakker te kunnen maken. Joeri Bakker geldt als een van de meest begaafde copywriters en anders denkenden in onze industrie van de afgelopen decennia - hij bedacht onder veel meer 'Komt tijd, komt Grolsch'. Maar hij werd op relatief jonge leeftijd getroffen door dementie.
Het vormde voor Inez Kort en Eva Dullaart, twee studenten uit Amsterdam (Joeri is de oom van Eva, red.), aanleiding om Joeri te portretteren in de documentaire Wat ik niet vergeet, voordat het in feite te laat is. Adformatie sprak met het tweetal.
Hoe gaat het met Joeri?
Eva: 'Naar omstandigheden gaat het goed. Zijn humor en positiviteit spelen nog altijd een grote rol in zijn manier van leven. Hij heeft altijd graag gewerkt in de reclamewereld en dat is wél iets dat de dementie hem afneemt. Werken doet hij namelijk niet meer. Om toch alles uit zijn leven (nu) te halen, bezoekt hij het Huis van de Tijd dagelijks. Dit is een huis in Amsterdam voor mensen met dementie. Hier volgt hij onder andere schilderworkshops, Tai Chi, of lunchen, borrelen en eten ze samen. Joeri haalt hier ontzettend veel energie uit, aangezien de activiteiten zijn goede kanten (creativiteit, humor en ondernemerschap) intact houden. Máár er zijn natuurlijk ook sombere dagen. Dan is hij verdrietig over de situatie zelf en bang voor de toekomst van zijn gezin. Binnenkort gaat hij uit huis, terwijl het eigenlijk nog vrij goed met hem gaat. Toch is deze keuze gemaakt, omdat hij er nu nog over kan beslissen en mee kan denken over zijn eigen toekomst. De ene dag is hij er vredig onder, de andere dag is het toch ineens een moeilijk besef. Gelukkig blijft hij, ook dan, het Huis van de Tijd bezoeken en kan zijn gezin te allen tijde op bezoek komen.'
Wat is de directe aanleiding voor de documentaire?
Inez: 'Als mensen aan dementie denken, denken ze aan oude mensen, als kasplantjes in een tehuis, niet meer aanspreekbaar. Zij hebben de mooiste tijd van hun leven al gehad, dus "het is wel goed zo". Helaas is de kans 1 op 5 dat iemand dementie krijgt en dan zijn er ook nog eens 50 soorten dementie. Ook relatief jonge mensen zoals Joeri kunnen dementie krijgen en het kan dus ieder gezin overkomen. Het hebben van dementie is pijnlijk voor de persoon zelf, maar ook voor de mensen om hem heen. We willen laten zien hoe Joeri en zijn familie omgaan met deze grote veranderingen en wat het kwijtraken van zijn identiteit doet met de familiedynamiek.'
'Hij wil de wereld laten zien wat er nog wél kan als je dementie hebt'
De documentaire zal tussen de 20-25 minuten lang worden. Op de crowdfunding-site valt te lezen: 'In de documentaire volgen we Joeri, voormalig copywriter. Helaas kreeg hij op 61-jarige leeftijd bevestigd dat hij Lewy Body heeft, een vorm van dementie waarbij ook hallucinaties en symptomen van Parkinson komen kijken. Ondanks zijn dementie staat hij nog altijd bekend om zijn creativiteit, vermogen om te relativeren en bijzondere kijk op de wereld. Ook zijn dementie bekijkt hij zoveel mogelijk van de positieve kant. Het heeft hem naar eigen zeggen meer vrijheid gegeven in zijn creatieve ontwikkeling. Schrijven en schilderen is nu anders dan voorheen, alsof hij een "nieuwe taal en stijl heeft ontdekt". Hij wil de wereld laten zien wat er nog wél kan als je dementie hebt, hoe leuk het leven nog kan zijn. Maar zo rooskleurig is het niet altijd. Verdriet en machteloosheid spelen een grote rol in zijn omgeving. Zijn twee zoons Abel (23) en Jim (19) raken langzaam hun vader kwijt en Annet haar geliefde. Welke impact heeft de dementie op de familiedynamiek en wat staat hun te wachten in de nabije toekomst?'
Wat is het doel van 'Wat ik niet vergeet'?
Inez: 'Allereerst willen we met deze documentaire meer bewustwording creëren over vroegtijdige dementie. Daarnaast willen we enerzijds laten zien welke droevige impact dementie heeft op een jong gezin, anderzijds wat er allemaal nog wél kan wanneer je dementie hebt. Wat er allemaal nog uit het leven gehaald kan worden, of "hoe mooi het leven nog kan zijn". In Joeri's eigen woorden “Ik heb dementie en dat wordt steeds erger. Dus omdat ik weet dat ik toch zal "gaan", leef ik zonder angst.” Hij doet alles wat hij leuk vindt. Hij zegt: “Koop de pet die je vrouw altijd lelijk heeft gevonden en leef je leven!” Wij willen, in deze korte film, laten zien dat je leven niet over hoeft te zijn als de diagnose dementie op je bordje wordt geschoven.'
Wat vindt hij er zelf van, dat er een documentaire over hem wordt gemaakt?
Eva: 'Joeri is een echte prater en houdt ervan om verhalen te vertellen. Hij heeft al meerdere keren voor de camera gestaan om te vertellen over zijn ervaringen met dementie en is dus op zijn gemak. Omdat Joeri het ziet als missie om andere mensen te helpen die dementie hebben, vindt hij het heel mooi en fijn dat hij dit mag en kan vertellen in onze documentaire. Daarnaast blijft zijn creatieve brein getraind. Hij denkt constant mee over onze productie en postproductie en helpt ons het verhaal te vertellen. Ook de familie is er erg blij mee, aangezien het voor hun een waardevol document zal zijn voor later.'
Op het moment van schrijven is het streefbedrag bijna gehaald. Volg de voorgang van het project op Instagram.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!