De reclamewereld heeft het aanpassend vermogen van een moerasslak

Emma van den Berg van KroesKontrol vraagt zich af of de reclamewereld het aanpassend vermogen van de uitgestorven moerasslak of juist van de Arabische Oryx heeft. Adformatie bestaat 40 jaar en vroeg RA*W, de reclamemakers van de toekomst, hoe het bureau van de toekomst eruit ziet.

Hoe ziet hét bureau van 2053 eruit? Lastig te voorspellen, want 2053 lijkt nog een sterrenstelsel ver weg. Toch maakt dat het niet onmogelijk om vast een beeld te schetsen. Want wat we wél zeker weten, is dat er in korte tijd veel kan veranderen. Augmented reality, social media, tablets, bloggers de nieuwe schrijvers...40 jaar geleden hadden we het zo gek niet kunnen verzinnen. Pizza Hut verkende toen als eerste bedrijf pas net de commerciële mogelijkheden van het web.

Voor de klant, maar ook bureaus, is het vaak nog wennen al die ontwikkelingen. Ze gaan razendsnel en zijn soms maar lastig te volgen. Als digitaal bureau horen we dan ook vaak: "We doen onze marketing al jaren hetzelfde, dus waarom zouden we dat veranderen?" Een flyer hier, een poster daar, een abri langs de weg en de klus zit er weer op. Digitale mogelijkheden behoren vaak nog niet tot de middelenmix. Tja, de mens is een gewoontedier.

Verandering gaat altijd hand in hand met weerstand. Maar ja, wie zich niet aanpast zal uitsterven. En als de ontwikkelingen nu al zo snel gaan, zal in 2053 het enige constante vernieuwing zijn. Moet je je voorstellen wat we dan niet allemaal kunnen! Hoe ga je daar als bureau mee om?

Neem een voorbeeld aan het dierenrijk. Organismen die onder extreme toestand leven, ontwikkelen doorgaans 2 strategieën om lastige situaties het hoofd (of de kop) te bieden:

Strategie één: de extreme situatie ontwijken
Schuilen is een snelle en succesvolle reactie op extreme omstandigheden, zoals constante vernieuwing. Schuilen gaat meestal samen met inactief worden, want dat spaart energie. We spreken dan van een effectieve overlevingstechniek, zoals een winterslaap. Een tactiek die nu veelal wordt toegepast door bureau of klant.

Strategie twee: aanpassen aan de extreme situatie
Sommige organismen zijn volledig aangepast aan blijvende extreme omstandigheden. Zij vinden de weg
in het duister van de diepzee, in de brandende woestijn, in het hooggebergte, of aan de polen.

De eerste tactiek is veruit het makkelijkst en heeft vaak de voorkeur. Maar wat daar nog niet bij is gezegd, is dat deze tactiek meer geschikt is voor een tijdelijk extreme toestand. Nu kun je je ogen nog sluiten en nieuwe ontwikkelingen laten voor wat ze zijn. Maar, als je later wakker wordt zullen deze niet zijn verdwenen.
Hoewel het in het begin misschien moeilijk lijkt, heeft leven op de grens van het extreme niet alleen maar nadelen. Omdat slechts weinig soorten het daar volhouden, hoeven voedsel en leefruimte door veel minder organismen gedeeld te worden. En dat betekent minder kans op ontmoetingen met roofdieren, parasieten of andere kapers op de kust.

Dus wil jij in 2053 nog meetellen? Tegen die bureaus zou ik willen zeggen: Ga voor die tweede strategie en laat het gewoontedier voor wat het is. Wees een Antarctische ijsvis, een Arabische oryx, een Zonzwartlijfkever of een Valse roos van Jericho. Evolueer en verover het rijk van de reclamewereld.

Want zeg nou zelf, weleens van de inmiddels uitgestorven moerasslak gehoord?

Lees ook onze jubileumeditie online