'Het mooie van ons vak is dat er zo ongelooflijk veel gepassioneerde mensen in rondlopen'
Tuurlijk, we hebben allemaal onze eigen drijfveren; ego-strelende zaken als status en eervolle prijzen en uiteraard is het mooi als er aan het eind van de maand een fijn salaris op je bankrekening staat. Maar er is ook iets dat minder tastbaar is en dat is de sterke band, in sommige gevallen zelfs obsessieve band, die mensen met het werk hebben. Er zijn makkelijkere manieren om de kost te verdienen. Maar haal je daar evenveel voldoening uit?
Je denkt misschien dat ik in eerste instantie op de creatieven doel. Niet zo gek, hun werk gaat tenslotte dag en nacht door. Zij zijn degenen die om vier uur ’s nachts wakker worden met een hoofd boordevol bruisende ideeën. Maar er is ook een andere groep, die soms een bijna cultachtige toewijding heeft voor ons vak. Dat zijn, hoe zal ik het noemen, de makers.
Creëren in de chaos
Sorry als ik iedereen hiermee over één kam scheer. Ik weet dat er allerlei verschillende bureaus zijn met allerlei verschillende functies. Maar één ding hebben al die functies gemeen, het is de bedoeling dat je zaken in beweging zet, dat je dingen laat gebeuren, dat je maakt. Dat kan soms een behoorlijk frustrerend proces zijn.
In een creatieve omgeving zijn we wel gewend om met een beetje chaos te werken. We veranderen voortdurend van gedachten. Dat hoort bij de magie van creativiteit. Uit een kluwen van chaotische gedachten wordt een idee geboren. Zo werkt het. Aan jou als maker de taak om die ideeën om te zetten in tastbare zaken, de ene keer bijvoorbeeld een mooi verhaal, de andere keer een sterke interactieve ervaring. De vaardigheid van goede reclamemakers is dat ze chaos om weten te zetten in iets dat niet alleen werkt, maar ook nog ‘ns mooi is. Dat raakt…
Dat is waarschijnlijk de reden waarom agile werken zo enthousiast omarmd wordt door creatieve bureaus.
Een agile route naar beter werk
Ik ben zelf ook een grote fan van agile werken. De voordelen die het biedt zijn onmiskenbaar. De uitdaging is dat we dingen creëren die nog nooit eerder gemaakt zijn - in ieder geval niet op de manier zoals wij het voor ogen hebben. Agile werken is daarbij ideaal. Dat wil zeggen dat je het proces stap voor stap aanpakt en in elke volgende fase steeds gebruikmaakt van voortschrijdend inzicht. Gaandeweg breng je verbeteringen aan, op basis van de dingen die je tijdens het proces leert. Dat stelt je in staat om dingen te maken die vrijwel onmogelijk te maken zouden zijn via een lineair proces.
Maar - er is altijd een maar - in bureaucontext worden deze agile processen vrijwel altijd ondermijnd door hiërarchieën. Laat me dat even toelichten. Agile processen zijn oorspronkelijk ontstaan in de wereld van softwareontwikkeling. Het voornaamste criterium van een softwareprogramma is dat het werkt. Het moet precies uitvoeren waarvoor het ontworpen is zonder te crashen.
De agile-werken-methode is ontstaan in de begindagen van de complexe platformontwikkeling. De toen bestaande projectmanagementmethoden bleken volstrekt ontoereikend. Er waren te veel geflopte producten en te hoge uitgaven. Het mooie van een criterium als ‘het moet werken’ is dat het totaal geen ruimte laat voor onduidelijkheid. Iets werkt of iets werkt niet. Punt.
De agile-werken-methode is super geschikt voor de softwarewereld, omdat bugs efficiënt kunnen worden teruggevoerd naar een ontwikkelingsprint zonder dat daardoor de hele projectstroom verstoord wordt. Zo worden verbeteringen stap voor stap aangebracht.
Het is de bedoeling dat je zaken in beweging zet, dat je dingen laat gebeuren, dat je maakt. Dat kan soms een behoorlijk frustrerend proces zijn.
Agile in de industrie
Maar nu naar de bureauwereld. Daar hebben we te maken met criteria als ‘Is deze ervaring on-brand?’ of ‘Is het platform waarop we willen communiceren wel in lijn met onze strategie?'. Dat zijn natuurlijk veel subjectievere criteria. Degenen die uiteindelijk over dat soort vragen beslissen zijn degenen die hiërarchisch gezien het hoogst op de ladder staan. Dat is een van de redenen waarom wij bij TBWA\NEBOKO naast het principe van agile werken ook onze Smart Start-methodologie hanteren. Dat houdt in dat senior besluitvormers, zowel van klant- als bureauzijde, integraal onderdeel uitmaken van het team. Ze zijn direct betrokken bij alle belangrijke stappen in het proces. Van de prilste ideevorming tot de finale stap in de ontwikkeling.
Natuurlijk creëer je daar ook een hoop uitdagingen mee. Senioren laten zich maar moeilijk vastpinnen (niet letterlijk, hoewel ik daar soms sterk de neiging toe heb). Maar de voordelen zijn evident. Ze voelen zich vanaf het begin betrokken bij het proces en stellen, nog voordat er middelen zijn ingezet, de kritische vraag of iets wel of niet past bij een merk. Uiteraard werkt het alleen als je met elkaar een aantal strikte afspraken maakt. Maar hoe dan ook, er moet binnen het ontwikkelproces alle ruimte zijn voor subjectiviteit. Beter vroeg overleg dan dat in een laat stadium een senior al het met zweet en tranen gemaakte werk rigoureus van tafel veegt. Want reken maar dat dat voorkomt. Ik heb het helaas zelf maar al te vaak meegemaakt.
Agile werken, laten we het in al haar facetten omarmen. Want flexibiliteit en wendbaarheid zijn de sleutels tot werk wat ook werkelijk werkt.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!