Wat schreven we in 2009?
Het oog viel op een artikel van retailer Paul van Horn die vanuit zijn tweede vaderland Japan schreef over techtrends. De titel ‘Big display is watching you’ is veelzeggend; bezorgdheid rondom privacy wierp toen al een lichte schaduw over gezichtsherkenningstechnieken en de mogelijkheid van getargete boodschappen. De toon van het artikel is voorzichtig; privacy wordt genoemd, maar heeft nog niet de aura van een absoluut obstakel.
De verzamelnamen voor de onderliggende technologie, big data en AI, worden door Van Horn nog te ingewikkeld geacht voor zijn publiek, slechts de functionaliteit komt aan bod: ‘wanneer een voorbijganger de display passeert, kan de camera, gelinkt aan gezichtsherkenningssoftware, zorgen voor meer op maat gesneden boodschappen.’ Voorspellingen laat Van Horn liever over aan Fred Kuhlman van het Nationaal Adviesbureau Buitenreclame en Peter Heemskerk, van outdoor-exploitant Hillenaar. Kuhlman voorspelt beperkt gebruik op termijn en voert daarvoor een technische reden aan: ‘Voor getarget gebruik zijn andere media, zoals internet, veel effectiever en goedkoper’. Hillenaar is optimistischer: ‘Op termijn zal een dergelijke toepassing zeker worden geïntroduceerd.’
Wat is daarvan (niet) uitgekomen in 2019?
Dat face-recognition in de DOOH-sector niet in de breedte is toegepast, ligt natuurlijk niet aan een hapering in de technologische ontwikkeling, zoals Kuhlman suggereerde. Big data is allang niet meer gebonden aan het internet alleen en hedendaagse AI’s zijn goed in staat individuele gezichten te herkennen en slim te koppelen aan alle beschikbare data. Het obstakel, althans in het Westen, ligt nog uitsluitend in de privacy-issues. De Cambridge Analytica-affaire en het Russische gestook via Facebook tijdens de presidentsverkiezingen van 2016 hebben Westerse consumenten en overheden uiterst bewust gemaakt van de gevaren. Tot op het niveau dat de termen AI en big data bijna synoniem zijn geworden voor privacy-schending.
Wat verwachten we voor 2029?
Een scenario van twee wereldmodellen ligt voor de hand. In China is in 2029 het sociale kredietsysteem niet alleen alle sociale media en digitale betalingssystemen gekoppeld, maar ook aan de vele camera-ogen op de billboards. Daar kan gedurende de komende tien jaar een model ontstaan dat in theorie Orwells 1984-staat een klassieke vrijplaats doet lijken. Vraag is of de Chinese leiders het zover laten komen. In het Westen zal met name de EU, als er mandaat genoeg is van de burgers, de macht van de techreuzen verder beperken om de bugerprivacy te beschermen. Gezichtsherkenning zonder dwingende reden of toestemming mag nu al niet van de AVG. Een DOOH-toepassing in 2029 is, afgaande op de huidige trends, niet waarschijnlijk. We mogen Facebook wel dankbaar zijn om zijn ostentatieve gesjoemel.
Ook in deze miniserie:
Wat voorspelden we in 2009 over reclamebureaus nu? Back to the Future II
Wat voorspelden we in 2009 over de bankconsument van nu? - Back to the Future III
Wat voorspelden we in 2009 over consolidatie in de media nu? - Back to the Future IV
